Όταν το σχολείο γίνεται στίγμα – Καιρός για αλλαγή στη νοοτροπία και το εκπαιδευτικό σύστημα

«Πάει ειδικό σχολείο…» — ένας στίχος που πέρασε απαρατήρητος από πολλούς, αλλά όχι από εκείνους που ξέρουν τι σημαίνει πραγματικά ο κοινωνικός αποκλεισμός. Δεν είναι η τραπ μουσική το πρόβλημα. Είναι τα στερεότυπα που επιβεβαιώνονται και διαιωνίζονται μέσα από κάθε καθημερινή κουβέντα, στίχο ή αστείο.

Όταν η φράση «ειδικό σχολείο» χρησιμοποιείται μειωτικά, το πρόβλημα δεν είναι απλώς γλωσσικό. Είναι βαθιά κοινωνικό. Σημαίνει πως η αναπηρία, οι μαθησιακές δυσκολίες, οι διαφορετικές ανάγκες, αντιμετωπίζονται ακόμη ως αδυναμία, και όχι ως μέρος της ανθρώπινης ποικιλομορφίας.

Δεν φταίνε οι στίχοι. Αυτοί απλώς αποκαλύπτουν την αλήθεια μιας κοινωνίας που ακόμα στιγματίζει το διαφορετικό. Γι’ αυτό και απαιτείται ριζική αλλαγή: στην παιδεία, στη δημόσια συζήτηση, στις πολιτικές για την ένταξη.

Το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να μετασχηματιστεί σε ανοιχτό, προσβάσιμο, συμπεριληπτικό. Όχι απλώς για να αποφύγουμε προσβλητικούς στίχους, αλλά για να μη χρειάζεται κανείς να απολογείται για το σχολείο που πηγαίνει. Ώρα να αλλάξει αυτό. Οριστικά.

trk trikalaidees