Η ελληνική επαρχία σβήνει: χωρίς στρατηγική, η ύπαιθρος οδηγείται στην ερήμωση

Η ελληνική ύπαιθρος υποβαθμίζεται και ερημώνεται με γοργούς ρυθμούς, αποτελώντας ένα από τα πιο σοβαρά και διαχρονικά προβλήματα της χώρας. Τα χωριά αδειάζουν, καθώς οι ηλικιωμένοι φεύγουν από τη ζωή και οι νέοι εγκαταλείπουν την επαρχία αναζητώντας προοπτικές στις πόλεις. Η αγροτική ζωή δεν προσφέρει πια ελπίδα προκοπής, καθώς η ενασχόληση με τα χωράφια απαιτεί σημαντικό κεφάλαιο: ακριβά μηχανήματα, χρήματα για καλλιέργεια και μια έτοιμη υποδομή που λίγοι νέοι διαθέτουν.

Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, ο νέος προτιμά το μεροκάματο στην πόλη, ακόμη κι αν ζει στριμωγμένος και χωρίς ποιότητα ζωής. Ο ελεύθερος επαγγελματίας, είτε αγρότης είτε μικροεπιχειρηματίας, έχει ανάγκη από στήριξη της Πολιτείας για να σταθεί στα πόδια του. Στην Ελλάδα, όμως, διαχρονικά αντιμετωπίζεται ως πηγή φορολογικών εσόδων και όχι ως μοχλός ανάπτυξης.

Η εικόνα στην επαρχία είναι αποκαρδιωτική: κλείνουν τράπεζες, εφορίες, ταχυδρομεία, σχολεία και δημόσιες υπηρεσίες, απογυμνώνοντας τις μικρές πόλεις και τα χωριά από κάθε ζωτική λειτουργία. Τα επιδόματα δεν αρκούν για να αντιστρέψουν αυτή την πορεία. Απαιτούνται ουσιαστικές πράξεις, μακροπρόθεσμη στρατηγική και πραγματική ανάπτυξη. Διαφορετικά, μέσα στην επόμενη δεκαετία, η ελληνική επαρχία κινδυνεύει να αποτελεί απλώς μια ανάμνηση.