Ζαν-Μαρκ Μποσμάν: Ο άνθρωπος που απελευθέρωσε το ποδόσφαιρο και ξεχάστηκε

Τριάντα χρόνια μετά την απόφαση που άλλαξε το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ο Ζαν-Μαρκ Μποσμάν παραμένει η πιο παράδοξη φιγούρα του συστήματος που ο ίδιος γκρέμισε. Σε μια εποχή όπου τα εκατομμύρια ρέουν άφθονα, οι μάνατζερ πανηγυρίζουν και οι ποδοσφαιριστές διαπραγματεύονται ως «ελεύθεροι», ο άνθρωπος πίσω από την ελευθερία ζει σχεδόν αόρατος, σε ένα ήσυχο προάστιο της Λιέγης, μακριά από τα φώτα και –κυρίως– από τις τιμές.

Στους διαδρόμους της UEFA και της FIFA η «απόφαση Μποσμάν» αναφέρεται σαν τεχνικός όρος, κάτι αυτονόητο, σχεδόν βαρετό. Κανείς όμως δεν σπεύδει να θυμηθεί ότι πίσω από τον όρο κρύβεται ένας άνθρωπος που πλήρωσε προσωπικά το τίμημα της σύγκρουσης με το κατεστημένο. Ήταν ο παίκτης που τόλμησε να πει «όχι» σε ένα σύστημα που θεωρούσε τους ποδοσφαιριστές περιουσιακά στοιχεία, ακόμη κι όταν τα συμβόλαιά τους είχαν λήξει.

Η πολιτική διάσταση της υπόθεσης είναι ξεκάθαρη: η Ευρώπη μίλησε για ελευθερία μετακίνησης εργαζομένων, το ποδόσφαιρο πλούτισε, αλλά ο «ενοχλητικός» πρωταγωνιστής έπρεπε να ξεχαστεί. Δεν προσκλήθηκε ποτέ σε μεγάλες διοργανώσεις, δεν τιμήθηκε θεσμικά, δεν έγινε σύμβολο. Έγινε σκιά.

Κι όμως, κάθε ελεύθερη μεταγραφή, κάθε «μπόνους υπογραφής», κάθε παίκτης που αφήνει το συμβόλαιό του να λήξει για να διαπραγματευτεί καλύτερα, κουβαλά λίγο από τον αγώνα του. Στην πολιτική –και στο ποδόσφαιρο– οι ήρωες συχνά είναι χρήσιμοι μόνο όσο χρειάζονται. Μετά, περισσεύουν. Ο Μποσμάν το έμαθε με τον πιο σκληρό τρόπο.