Ο Παύλος Γερουλάνος στον Δανίκα με… καρφιά: «Οι 3 στους 4 ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ δεν πάνε στην κάλπη»

Ο αληθινός ηγέτης ρισκάρει. Δεν κολλάει. Αυτό, ένα από τα βασικά κριτήρια ανάδειξης ενός αρχηγού. Τον εκτιμώ. Τον Παύλο Γερουλάνο. Τζέντλεμαν, ευπατρίδης, ευγενέστατος, μαχητικός. Ομως, κολλημένος με τον Νίκο Ανδρουλάκη. Το τσουνάμι με την ονομασία «Αλέξης Τσίπρας» πλησιάζει. Και η πράσινη ηγετική ομάδα της σοσιαλδημοκρατίας σφυρίζει κλέφτικα…

Γιατί η βελόνα κολλημένη; Επειδή ο Κυριάκος παίζει στο γήπεδό τους. Επειδή το ΠΑΣΟΚ, όπως εύστοχα μου είπε ο Νίκος Μαραντζίδης, «προκαλεί πλήξη». Και επειδή ο Ανδρουλάκης μόνο για οργανωτικός αξίζει. Maximum!

Με αυτές τις σκέψεις και επειδή ο Παύλος Γερουλάνος χαίρει εκτιμήσεως από πολίτες όλων των κομματικών και ιδεολογικών αποχρώσεων, αλλά και επειδή στο πρόσφατο παρελθόν είχε μιλήσει για «κολλημένη βελόνα», ζήτησα μια συνάντηση για μια ειλικρινή, με ανοιχτά χαρτιά, συζήτηση.

Και για προζέσταμα άρχισα ως εξής:

Σκηνή 1η

«Ο Γερουλάνος και ο βασιλιάς»

Δημήτρης Δανίκας: Μου κάνει εντύπωση, προέρχεσαι από μια οικογένεια που ήταν με τον βασιλιά.

Παύλος Γερουλάνος: Τι εννοείς με τον βασιλιά; Με τον Βενιζέλο καταρχάς.

Δ.Δ.: Μετά πήγατε με τον βασιλιά;

Π.Γ.: Ο πατέρας μου ήταν γραμματέας του βασιλιά Παύλου όταν ο Παύλος έκανε το άνοιγμα στους κεντρώους. Οι Γερουλάνοι ήταν κεντρώοι. Οι Μπενάκηδες και οι Καλλιγάδες ήταν Βενιζελικοί, αιματηρά.

Δ.Δ.: Από εκεί είσαι εσύ.

Π.Γ.: Εχουμε και τις δύο μεριές στην οικογένεια. Ο Γερουλάνος τα είχε καλά με όλους. Ηταν και γιατρός του βασιλιά και γιατρός του Βενιζέλου και γιατρός του Μεταξά…

Δ.Δ.: Ολοι τώρα περιμένουν τον Τσίπρα, την Καρυστιανού, τον Σαμαρά. Εσείς τι κάνετε;

Π.Γ.: Αλλαξε κάτι;

Δ.Δ.: Δεν ξέρω, εσένα ρωτάω.

Π.Γ.: Το πολιτικό σύστημα θα αλλάξει ριζικά όταν το ΠΑΣΟΚ ξαναμιλήσει στους πασόκους που δεν πάνε στην κάλπη.

Δ.Δ.: Πού να μιλήσει, τι λες τώρα;

Π.Γ.: Στην κάλπη έρχονται 500.000 πασόκοι και στο σπίτι τους μένουν 1,5 εκατομμύριο.

Δ.Δ.: Καλά, με τη λογική αυτή το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για το ΚΚΕ και για όλα τα κόμματα. Πολλοί απογοητευμένοι δεν πηγαίνουν.

Π.Γ.: Το ΚΚΕ έχει διατηρήσει τις δυνάμεις του. Οι μισοί από την αποχή είναι ΠΑΣΟΚ. Μετρημένο.

Δ.Δ.: Το περίεργο σε αυτή την ιστορία ξέρεις ποιο είναι; Οτι όλα τα κόμματα θέλουν να είναι ΠΑΣΟΚ, και το ΠΑΣΟΚ το ίδιο εξαφανίζεται.

Π.Γ.: Το ΠΑΣΟΚ κάνει αυτό που πρέπει να κάνει για να μιλήσει στους ψηφοφόρους του.

Σκηνή 2η

«Πρέπει να αλλάξουμε το κόμμα»

Δ.Δ.: Μήπως το πρόβλημα τελικά είναι ο Ανδρουλάκης και όχι το ΠΑΣΟΚ;

Π.Γ.: Τις εκλογές τις κερδίζει ένα πρόγραμμα και μία ηγετική ομάδα που εφαρμόζει το πρόγραμμα.

Δ.Δ.: Ασε το πρόγραμμα τώρα. Σινεμά πηγαίνεις;

Π.Γ.: Πηγαίνω.

Δ.Δ.: Αν είχες έναν casting director και τον ρωτούσες «ποιος είναι ο πρωταγωνιστής», θα σου έλεγε ποτέ ότι είναι ο Ανδρουλάκης πρωταγωνιστής;

Π.Γ.: Δεν ξέρω να σ’ το απαντήσω αυτό. Το ΠΑΣΟΚ έχει τρομερό ανθρώπινο δυναμικό.

Δ.Δ.: Για τον Νίκο Ανδρουλάκη λέω, δεν μιλάω γενικά.

Π.Γ.: Δεν είναι το πρόβλημα ο Νίκος Ανδρουλάκης. Το πρόβλημα είναι να δέσουμε το πρόγραμμά μας με την ηγετική ομάδα. Εμείς δεν έχουμε κάνει κάποια πράγματα, τα οποία πρέπει να κάνουμε τώρα. Και είναι η μοναδική ευκαιρία. Πρώτον, να πάμε το πρόγραμμά μας σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Είναι ένα καλό πρόγραμμα και πρέπει να πείσουμε τον κόσμο ότι λέμε κάτι διαφορετικό απ’ ό,τι λέει η Νέα Δημοκρατία. Δεύτερον, πρέπει να κάνουμε αλλαγές μέσα στο κόμμα ώστε να δείξουμε ότι αυτά που λέμε τα εννοούμε.

Δ.Δ.: Μα υπάρχει τίποτα διαφορετικό από τη Νέα Δημοκρατία; Τα λεφτά εσείς πού θα τα βρείτε; Από τα δέντρα;

Π.Γ.: Θα σου πω. Το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ έχει τρία χαρακτηριστικά. Αφορά την οικονομία, το κοινωνικό κράτος και τη διοικητική διαρρύθμιση της χώρας. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, το πώς λειτουργεί το κράτος καθορίζει αν θα φέρει αποτελέσματα ή όχι. Βλέπουμε, λοιπόν, σήμερα ένα κράτος το οποίο δεν φέρνει αποτελέσματα.