Μοιράζουν λεφτά και δεν το λένε – αλλιώς δεν εξηγείται

Αν δεν ήξερες τίποτα και απλώς κοιτούσες τους αριθμούς, θα έλεγες ότι κάπου εδώ «μοιράζονται λεφτά». Γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσεις αυτό που έγινε με το ομόλογο της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ;

Η εταιρεία βγήκε στην αγορά, ζήτησε 500 εκατ. ευρώ και… πριν προλάβει να τελειώσει η πρόταση, εμφανίστηκαν προσφορές για 1,2 δισ. ευρώ. Δηλαδή, 2,4 φορές πάνω. Σαν να φώναξαν «βγάζουμε ομόλογο» και απ’ το πλήθος άρχισαν να πετάγονται μετρητά. Ποιος είπε ότι οι αγορές είναι διστακτικές; Εδώ μιλάμε για λαϊκό προσκύνημα με χαρτοφύλακες.

Και για να μην πει κανείς ότι αυτά είναι για θεσμικούς και μεγάλους παίκτες, να σου και το 70% των τίτλων πήγε σε ιδιώτες επενδυτές. Έτσι γεννιούνται τα «λαϊκά ομόλογα» – όταν ο μπατζανάκης, ο κουμπάρος και η θεία από το Βόλο βάζουν όλοι από κάτι για να μπουν στο παιχνίδι.

Κι επειδή τα καλά δεν σταματούν εκεί, η τελική απόδοση βγήκε στο 3,2%, κάτω από το μέσο κόστος δανεισμού. Δηλαδή, όχι μόνο ήθελαν όλοι να μπουν, αλλά δέχτηκαν και λιγότερα για να το κάνουν. Ε, αυτό δεν το λες απλώς επιτυχία. Το λες ανεξήγητο… εκτός αν όντως κάτι ξέρουν που εμείς δεν ξέρουμε.

Πάντως, μεταξύ μας, σε γραφεία και κύκλους, κυκλοφορεί ήδη η ατάκα:
«Δεν υπάρχει περίπτωση, κάτι μοιράζεται – λεφτά, πληροφόρηση ή… vibes».

Το σίγουρο είναι ότι η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ πέτυχε αυτό που λίγοι έχουν καταφέρει: να κάνει τις αγορές να χορεύουν στον ρυθμό της. Και εμείς, απ’ έξω, απλώς κρατάμε σημειώσεις. Ή περιμένουμε την επόμενη έκδοση…