Η Ντιντή και η Νταιλιάνα»: Το χρονικό μιας καραγκούνικης στιγμής

Δεν είναι μικρό πράγμα να σύρεις τον πρώτο χορό στο Γαρδίκι. Θέλει θάρρος, παπούτσι σταθερό και –κατά προτίμηση– να ξέρεις τα τρία βήματα της περιβόητης Νταιλιάνας, το περήφανο τσάμικο!

Η Αντιπεριφερειάρχης Τρικάλων, η κ. Χρύσα Ντιντή, το τόλμησε. Και το τόλμησε με στιλ. Ως γνήσια πεδινή Καραγκούνα, ανέλαβε να σύρει πρώτη τον χορό στο χωριό, τηρώντας κατά γράμμα το πατροπαράδοτο έθιμο. Η επιλογή τραγουδιού; Το διαχρονικό και πολυτραγουδισμένο «Νταιλιάνα», που –όπως ξέρουν όλοι οι Γαρδικιώτες– χορεύεται με λεβεντιά. Ή στα τρία και κάτι, αν πιεις λίγο τσίπουρο παραπάνω.

Στην πρώτη στροφή, η Ντιντή… τίναξε λίγο το καλουπωμένο του βηματισμού. Ένα μισό βήμα παραπάνω, μια ελαφριά καθυστέρηση, ένα βλέμμα αμήχανο προς τον πρόεδρο του χωριού, Άρη Κάκια, που κρατούσε το μαντήλι με το χαμόγελο εκείνου που ξέρει ότι “τώρα θα το σώσω εγώ το έργο”.

Κι όμως, με λίγες στοχευμένες υποδείξεις από τον πρόεδρο (του τύπου «όχι έτσι, αλλιώς», «στο τρία κάνεις πίσω!» και το εμβληματικό «χαλάρωσε λίγο, Χρύσα, δεν πάμε για διαγωνισμό χορού!»), η Ντιντή πήρε μπρος. Από το δεύτερο γύρισμα και μετά, έδειξε ότι το ‘χει. Πήρε τον ρυθμό, βρήκε το πάτημα και –σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες– “αν δεν ήξερες, θα ‘λεγες πως θα μπορούσε να είναι και βλάχα ….

Το κοινό ενθουσιάστηκε. Κάποιοι παππούδες άφησαν για λίγο το αρνί  στο πιάτο,οι νέοι άφησαν στο τραπέζι το ποτήρι με το τσίπουρο ενώ  μέχρι κι ο ψήστης βγήκε απ’ τη θράκα να ρίξει μια ματιά. «Η δικιά μας είναι!» φώναξε μια κυρία από την άκρη, ενώ ένας μπάρμπας αναφώνησε: «Αυτή να βάλουμε να κατεβαίνει κάθε χρόνο, αν είναι να κρατά έτσι τα έθιμα!».

Και κάπως έτσι, μεταξύ βήματος 1 και βήματος 3, η Χρύσα Ντιντή έκλεψε τα βλέμματα – και λίγο από τη δόξα της ίδιας της Μαρουσιάνας.