Καύσωνας; Σιγά τα αυγά – στα Τρίκαλα ούτε που ιδρώνουν…

Μας χτύπησε την πόρτα ο πρώτος καύσωνας του καλοκαιριού. Και όχι απλά χτύπησε – την κλότσησε με παντόφλα, άνοιξε με φόρα και μπήκε σαν να ‘ναι στο σπίτι του. Θερμοκρασίες πάνω από 40, ο ήλιος να σε κοιτάζει με ύφος «τι κοιτάς; θα λιώσεις», και τα ΜΜΕ να γράφουν τίτλους σαν να έρχεται η Αποκάλυψη:
«Ακραία θερμική επιβάρυνση»
«Καυτό διήμερο»
«Αρχίζουν τα δύσκολα»
(Το μόνο που έλειπε ήταν το “Μείνετε στα σπίτια – φάτε παγωτό με προσοχή”.)

Όμως στα Τρίκαλα… δεν κουνιέται φύλλο (από πανικό, γιατί από αέρα – ούτε λόγος).
Ούτε ένα αυτί δεν ιδρώνει. Εντάξει, ιδρώνει, αλλά χωρίς δράμα. Ψύχραιμα.

Γιατί τα Τρίκαλα είναι έμπειρα. Είναι τα «βουνά» που λες και «είναι μαθημένα στα χιόνια» – άρα και στις ζέστες, και στις καταιγίδες, και στους τίτλους των δελτίων καιρού. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ήλιος ψήνει πεζοδρόμια και παγκάκια. Έχουμε δει και χειρότερα. Ή μάλλον… θερμότερα.

Οι καφετέριες γεμάτες, τα φραπεδάκια να κυκλοφορούν με το καλαμάκι να παίρνει φωτιά, και στις πλατείες συζητούν αν η ζέστη είναι χειρότερη από πέρσι ή ίδια, αλλά με πιο «βαριά» ονομασία.

Και όταν κάποιος από άλλη πόλη λέει «Πω πω, καίγομαι!», απαντούν οι Τρικαλινοί με ήρεμη, φιλοσοφημένη φωνή:
– Ε, καλοκαίρι είναι.

Μα, αυτό είναι το μυστικό! Στα Τρίκαλα η ζέστη είναι κατάσταση του μυαλού. Δεν παθαίνεις πανικό, φοράς ένα καπέλο, βάζεις και λίγο νεράκι στον αυχένα – και συνεχίζεις. Άλλωστε, σε λίγες μέρες θα βρέξει, και πάλι όλοι θα γκρινιάζουν για υγρασία. Κύκλος είναι. Το ‘χουμε ζήσει.

Οπότε… καύσωνα, αν διαβάζεις αυτό το κείμενο:
Έλα όσο θες. Εμείς εδώ στα Τρίκαλα, σε έχουμε «ψηθεί» χρόνια τώρα.