Και με το ζήτημα της ασφάλειας, τι γίνεται;

 

Η πρόσφατη απόπειρα παραβίασης του «Συζευξις» ήχησε συναγερμό στο κυβερνητικό επιτελείο, καθώς αγγίζει την «καρδιά» της τηλεπικοινωνιακής υποδομής του Δημοσίου. Από το Μέγαρο Μαξίμου έως τις πιο απομακρυσμένες υπηρεσίες, η κυβερνοασφάλεια αποδεικνύεται το νέο μεγάλο στοίχημα — και ταυτόχρονα, η μεγάλη αδυναμία. Δεν είναι μόνο το Δημόσιο που στοχοποιείται.

Πρόσφατα χτυπήματα σε ιδιωτικούς ομίλους όπως ο Φουρλής και τράπεζες δείχνουν ότι κανείς δεν μένει στο απυρόβλητο. Την ίδια ώρα, οι διωκτικές αρχές εμφανίζονται με «ξεπερασμένα όπλα» μπροστά σε οργανωμένα ψηφιακά εγκληματικά δίκτυα που λειτουργούν διεθνώς, επενδύοντας σε λογισμικά και τεχνογνωσία.

Παρά τις προσπάθειες για εκσυγχρονισμό και τις κατά τόπους επιτυχίες, η εικόνα είναι πως το κράτος (και όχι μόνο το ελληνικό) «τρέχει πίσω από τις εξελίξεις».

Κυβερνητικές πηγές παραδέχονται πως απαιτούνται επενδύσεις, νέες δομές και κυρίως εξειδικευμένο προσωπικό, κάτι που προς το παρόν δεν υπάρχει σε επάρκεια. Στο μεταξύ, επιτήδειοι συλλέγουν δεδομένα και χρήματα με ευκολία, ενώ ο μέσος πολίτης αγνοεί πού καταλήγουν ή πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν εις βάρος του.