Δημοσιογραφία σε ρυθμούς… Instagram

Αλλά το highlight της επικαιρότητας δεν ήταν ούτε ο τελικός, ούτε οι δηλώσεις. Ήταν τα drone της Adidas που πέταξαν πάνω από την Ακρόπολη, προκαλώντας οργή, πανικό, και βαθιά φιλοσοφικά ερωτήματα όπως: «Μπορεί το drone να θεωρηθεί ιεροσυλία;».

Η μισή Ελλάδα αναρωτιόταν τι κάνει η Adidas πάνω από τον Παρθενώνα και η άλλη μισή… ρωτούσε πώς να αγοράσει τα παπούτσια του drone με 20% έκπτωση.
Βγήκαν και κάτι «ανεξάρτητοι» αναλυτές που είπαν:
– Μήπως τα πήραν από την Adidas;
– Όχι βέβαια, εμείς απλώς δοκιμάσαμε τα sneakers. Για να γράψουμε έγκυρη άποψη!

Τι να πει κανείς…

Στην Ελλάδα του 2025 πανηγυρίζουμε:

• Που δεν πνίγηκαν οι Πόντιοι πολίστες.

• Που οι φίλαθλοι δεν αυτοαναφλέγησαν.

• Που το drone δεν προσγειώθηκε πάνω στον Ηρώδη Αττικό.

Κι όμως, υπάρχει ελπίδα! Γιατί αν κάτι αποδεικνύεται ξανά και ξανά σ’ αυτή τη χώρα, είναι ότι…
η γραφικότητα δεν έχει πάτο. Έχει μόνο sequel.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Ζήσε το μύθο σου στον τελικό Κυπέλλου… με φιλάθλους!

Αυτό δεν είναι ποδοσφαιρικό ματς, κυρίες και κύριοι, είναι εθνικό επίτευγμα, κανονικά θα έπρεπε να το γράψουμε με χρυσά γράμματα στην Ολυμπία, δίπλα από τον Δισκοβόλο. Έγινε τελικός Κυπέλλου στην Ελλάδα με φιλάθλους και δεν έπεσε ούτε μία καρέκλα (μόνο κάτι… κατραπακιές στην εξέδρα, αλλά εντάξει, παραδοσιακά).

Μάλιστα, λέγεται ότι η FIFA ετοιμάζει ειδικό βραβείο με τίτλο: «Fair Play σε περιβάλλον μάχης». Οι Έλληνες φίλαθλοι πλέον θεωρούνται… υπό εξαφάνιση είδος με πολιτιστική αξία, τύπου Καρέτα-Καρέτα.

Ο τελικός της χρονιάς (όπου έλιωσαν οι τηλεοράσεις… από βαρεμάρα)

Σε ό,τι αφορά το αγωνιστικό μέρος; Ε, μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Ναι μεν είχαμε φιλάθλους, αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα: θέαμα, γκολ, πάθος, ποδόσφαιρο. Ο ΟΦΗ κατάφερε να εμφανιστεί στον τελικό και να θυμίσει στους παλιούς τι σημαίνει «βγήκα για περπάτημα, αλλά μου είπαν ότι ήταν ματς».

Έλειπε η ΑΕΛ, βεβαίως. Και όπως ξέρει κάθε σοβαρός ποδοσφαιρόφιλος, τελικός χωρίς ΑΕΛ είναι σαν γύρος χωρίς τζατζίκι. Ανούσιος. Άνοστος. Και χωρίς γεύση ανατροπής.