Ψάχνοντας ηγέτες σε κουρασμένες παρατάξεις

Η πολιτική σκηνή μοιάζει στάσιμη, με κινήσεις που είτε δεν πείθουν, είτε δεν οδηγούν πουθενά. Η απόπειρα επανεκκίνησης του Αλέξη Τσίπρα μέσω ενός άτυπου «rebranding» δείχνει να μην έχει απήχηση. Στο μεταξύ, πυκνώνουν οι διαρροές και τα δημοσιεύματα γύρω από την Κατερίνα Καρυστιανού, η οποία μεν δηλώνει πως δεν έχει πολιτικές φιλοδοξίες, αλλά η παρουσία της στα ΜΜΕ και τα λόγια της παραπέμπουν σε ενδεχόμενο που παραμένει ανοιχτό. Πολιτικοί παρατηρητές σημειώνουν ότι, στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα, τέτοιες δηλώσεις σπανίως σημαίνουν «ποτέ».

Στο κυβερνητικό στρατόπεδο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε την πρόθεση να ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, όμως το κλίμα αποδείχθηκε πιο τεταμένο από όσο ανέμενε. Δυσαρέσκεια, μουρμούρα και έντονη εσωστρέφεια συνθέτουν ένα σκηνικό πίεσης. Το θέμα φαίνεται να «έκλεισε» προσωρινά, με τη διαχείριση να περνά στους συνεργάτες του πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μαξίμου.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός μεταβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε μια περίοδο όπου οι εξωτερικές σχέσεις με την Τουρκία απαιτούν λεπτούς χειρισμούς. Το εσωτερικό μέτωπο, πάντως, παραμένει ανοιχτό, με πολλά άλυτα ζητήματα και πολιτική φθορά που, αν και δεν έχει λάβει διαστάσεις κρίσης, δείχνει να συσσωρεύεται. Ταυτόχρονα, η αξιωματική αντιπολίτευση παραμένει εγκλωβισμένη σε μια μεταβατική φάση, χωρίς καθαρό αφήγημα και χωρίς ξεκάθαρο πρόσωπο ηγεσίας που να μπορεί να συσπειρώσει.

Το πολιτικό θερμόμετρο δεν δείχνει κάτι εκρηκτικό, αλλά ούτε και σημάδια ουσιαστικής ανάκαμψης. Και αυτό, σε βάθος χρόνου, είναι ίσως η πιο ανησυχητική ένδειξη για όλα τα κόμματα.