Χινοπώριασε και τα χωριά των Τρικάλων σίγησαν…

Το καλοκαίρι πέρασε, χινοπώριασε πια, κι εκεί που πριν λίγες εβδομάδες τα χωριά των Τρικάλων έσφυζαν από ζωή, σήμερα μοιάζουν έρημα. Δεν μιλάμε για τα πεδινά, αλλά για τα ορεινά, που κάθε χρόνο υποδέχονται ετεροδημότες και παραθεριστές. Από το Περτούλι και το Νεραϊδοχώρι, μέχρι το Γαρδίκι, την Κρανιά και το Χαλίκι Ασπροποτάμου, αλλά κι από την άλλη πλευρά του νομού, στα Χάσια, οι πλατείες σίγησαν. Τα καφενεία, όπου έχουν απομείνει, άδειασαν.

Η ερήμωση είναι εμφανής. Ο πληθυσμός μειώνεται συνεχώς, όπως έδειξε και η τελευταία απογραφή, ενώ τα λίγα σχολεία που υπήρχαν κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Ακόμη και οι κτηνοτρόφοι, παραδοσιακά «φρουροί» της υπαίθρου, αρχίζουν να λιγοστεύουν.

Η επαρχία μαραζώνει. Η έλλειψη ουσιαστικού κρατικού ενδιαφέροντος οδήγησε σε μείωση εισοδημάτων, σε επαγγελματική ανασφάλεια και τελικά σε φυγή. Προς τις πόλεις ή και στο εξωτερικό.

Είναι, πια, εθνική ανάγκη η δημιουργία συνθηκών που θα κρατήσουν ζωντανή την ύπαιθρο. Γιατί χωρίς ζωή στα χωριά, η Ελλάδα χάνει ένα κομμάτι του ίδιου της του εαυτού.

cz