Το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι ένα σκάνδαλο που μπορεί να το ξεπεράσει η κυβέρνηση ή μπορεί να την πλήξει καίρια;
Ο Δημήτρης Μαύρος της (MRB) απαντά!
Ο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι σαν την κινέζικη σταγόνα. Διότι έρχεται σε μια στιγμή όπου το αποτέλεσμα αυτού που συμβαίνει από κάτω σχετίζεται με αυτό που σε πλήρη ελληνικά λέμε ηθική.
Δηλαδή έχει ηθικές διαστάσεις. Στο ίδιο πράγμα πατούσε εντέλει και η ιστορία των Τεμπών, στην οποία υπήρχε και ολίγον ατυχία και ολίγον οι δυνατότητες της χώρας. Εδώ όμως είναι καθαρά θέμα προθέσεων.
Και αυτές οι προθέσεις πληγώνουν την υπερηφάνειά μας. Δηλαδή πάνω που πετάξαμε από πάνω μας την ιστορία που λέγεται ντρέπομαι, διότι όλοι οι Ευρωπαίοι λόγω ΔΝΤ, λόγω μνημονίων κλπ, με θεωρούσαν ότι είμαι ένας τύπος που κάθομαι στα καφενεία και πίνω ουζάκια και τρέφομαι με λεφτά τρίτων, τώρα μπορεί να επιστρέψει αυτή κατηγορία.
Διότι σας θυμίζω ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε καταφέρει να κάνει εμφανές το γεγονός ότι πια δεν ντρεπόμαστε τουλάχιστον για την κατάσταση της χώρας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τώρα πλήττεται αυτό το πράγμα.
Πόσο πλήττει προσωπικά τον ίδιο τον πρωθυπουργό αυτή η ιστορία;
Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης έμαθε από την ιστορία των Τεμπών και θα αποφύγει τα επικοινωνιακά λάθη της εποχής των Τεμπών. Του τύπου δεν ήξερα, του τύπου αυτό το αποκλείω. Η καθετότητα και η απολυτότητα εκείνης της εποχής δεν θα υπάρξει.
Δεν νομίζω ότι θα ξανοιχτεί ούτε ότι θα είναι απόλυτος μέχρι να τεκμηριώνεται κάθε φορά το οτιδήποτε που θα ακούγεται.
Η μόνη περίπτωση για να πληγεί ο ίδιος είναι να ήξερε ενώ συνέβαιναν αυτά τα πράγματα. Όμως για αυτό πρέπει να υπάρχουν αποδείξεις.
Κατά την άποψή σας, για να να σωθεί επικοινωνιακά η ιστορία θα πρέπει οι δύο υπουργοί να παραπεμφθούν σε προανακριτική;
Ξέρετε τι γίνεται; Εγώ δεν δικαιούμαι να λέω προσωπική άποψη, αλλά να μεταφέρω την κατάσταση της ψυχής και του μυαλού των Ελλήνων.
Οι Έλληνες λοιπόν, με όλα αυτά τα πράγματα είναι μπερδεμένοι. Μπερδεύουν την προανακριτική με τον φυσικό δικαστή, με τη δικαιοσύνη, με τις διαδικασίες αυτού του τύπου και δεν ξέρουν αυτή τη στιγμή τι ρόλο παίζει το κάθε ένα από αυτά, ποιος τα υλοποιεί και γιατί.
Απλά θέλουν δικαιοσύνη. Κάποιοι πήραν παράνομα χρήματα πρέπει να τιμωρηθούν. Και αυτό το πράγμα θα πρέπει να πιστοποιηθεί με οποιοδήποτε τρόπο.
Σε ερώτηση που διατυπώσαμε στις εξαμηνιαίες τάσεις το 75% των Ελλήνων λέει ότι υπάρχουν πολιτικές ευθύνες, αυτό δεν μπορείς να το αγνοήσεις. Και μάλιστα σε αυτό το συνολικό 75% υπάρχει και ένα 73% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας.
Το δεύτερο πράγμα είναι ότι τα κοινά, τα οποία είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένα σε αυτά τα θέματα περί πολιτικής ευθύνης, είναι κοινά, τα οποία τα έχει ανάγκη η Νέα Δημοκρατία. Πχ στους άντρες είναι κοντά στο 80%. Και στις ηλικίες 45-54 και 55-64 είναι 83%. Αυτές οι δύο ηλικίες που κάποτε ανήκαν εξ ορισμού στη Νέα Δημοκρατία, τώρα πάνε και έρχονται. Γιατί είναι και οι ηλικίες οι οποίες πλήττονται από την οικονομία, τα εισοδήματα κτλ. Αυτές οι ηλικίες λοιπόν είναι κρίσιμο να τις πάρει πίσω η Νέα Δημοκρατία.
Η αίσθηση που υπάρχει για χρόνια στην κοινή γνώμη για την διασπάθιση των κοινοτικών κονδυλίων μπορεί να αμβλύνει την κατάσταση ή κάποιοι θεωρούν ότι το σκάνδαλο αφορά μόνο τη Νέα Δημοκρατία;
Δεν αφορά τη Νέα Δημοκρατία μόνο. Γιατί έχουμε επίσης ερώτηση στις τάσεις για το ποιος φταίει για όλο αυτό το πράγμα και βγαίνει ότι η παρούσα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φταίει κατά 19,7%. Όλες οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει φταίνε κοντά στο 45% και υπάρχει και ένα 25% περίπου που λέει ότι είναι συνολική παθογένεια της λειτουργίας της χώρας. Άρα όλο το πολιτικό προσωπικό είναι μπλεγμένο σε αυτή την ιστορία. Παρόλο που οφείλω να πω πως πάντα την πληρώνει λίγο παραπάνω αυτός στου οποίου τα χέρια σκάει η χειροβομβίδα.
Τώρα αυτή η ιστορία έτσι όπως εξελίσσεται και θα εξελιχθεί, μπορεί να πυροδοτήσει μεγαλύτερες πιθανότητες δημιουργίας κομμάτων από τους κ. Σαμαρά και Τσίπρα;
Ναι, μπορεί. Καταρχάς θα σας πω το εξής. Εκεί που εμείς οι δημοσκόποι είχαμε μπει στη διαδικασία ότι τέρμα οι πολιτικές έρευνες, τα υπόλοιπα μετά το καλοκαίρι ξαφνικά άρχισαν να υπάρχουν σκέψεις ότι πρέπει σε ένα μήνα να μετρήσουμε ξανά πριν κλείσουμε για τον Αύγουστο. Άρα καταλαβαίνετε ότι όλοι αναμένουν ότι μπορεί να υπάρχει πολιτικός αντίκτυπος σοβαρός.
Καταλαβαίνετε ότι πυροδοτεί το σκάνδαλο αυτό και την όλη αυτή συζήτηση περί νέων κομμάτων. Άλλα κόμματα μπορεί να τα πυροδοτήσει υπέρ του να κάνουν την κίνηση και άλλα κόμματα, υπέρ του να τη φέρουν νωρίτερα την κίνηση από τον προγραμματισμένο χρόνο.
Επειδή είδα στις τάσεις ότι ο σκληρός πυρήνας του Αντώνη Σαμαρά είναι γύρω στο 3% και του Αλέξη Τσίπρα γύρω στο 9%, πιστεύετε ότι σε περίπτωση δημιουργίας αυτών των δύο νέων κομμάτων τα ποσοστά τους θα είναι μονοψήφια ή μπορεί να έχουμε και εκπλήξεις;
Θα πω το εξής. Καταρχάς έχουμε αυτά τα ποσοστά, τη στιγμή που δεν έχουν βγει ο Τσίπρας και ο Σαμαράς να διατυπώσουν ένα μανιφέστο και πιθανά μέσα σε αυτό το μανιφέστο να απολογηθούν και για την προϊστορία τους. Γιατί ο κόσμος θέλει να ακούσει και τα λάθη των ανθρώπων αυτών για να μπορέσει να επαναφέρει τα επίπεδα εμπιστοσύνης του και πάλι. Και δεν ξέρουμε τι θα πουν αυτοί οι άνθρωποι για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
Δεύτερον, δεν ξέρουμε και πώς θα αντιδράσουν οι υπόλοιποι κομματικοί φορείς. Γιατί αν το Μαξίμου αρχίσει να στέλνει πυρηνικές κεφαλές σε αυτά τα δύο κόμματα επικοινωνιακά καταλαβαίνετε ότι δεν θα είναι εύκολο να σταθούν.
Επίσης θα πρέπει να δούμε ποια θα είναι η ποιότητα του μανιφέστου που θα διατυπωθεί για τις προσδοκίες επί των οποίων θα πρέπει να ανταποκριθούν στο μέλλον. Και επίσης τα δύο κόμματα για τα οποία συζητάμε έχουν διαφορετικούς στόχους. Εγώ θα περίμενα να βγει ο κ. Τσίπρας και να πει ότι εγώ θέλω να ξανακυβερνήσω, ενώ ο κ. Σαμαράς μπορεί να πει εγώ θέλω να είμαι στη Βουλή για να λειτουργώ ως ηθική συνείδηση.
Κατά συνέπεια ο ένας κυνηγάει μίνιμουμ 3% και ο άλλος κυνηγάει πολύ μεγαλύτερο ποσοστό. Επειδή έχει αλλάξει πια ο τρόπος επικοινωνίας και είναι άλλες οι απευθείας προσεγγίσεις των ψηφοφόρων δεν είναι τόσο εύκολο να συζητάει κανείς για το τι θα γίνει.
Από τι θεωρείτε ότι κινδυνεύει το κόμμα Τσίπρα, αν γίνει τώρα προ των εκλογών και από τι το κόμμα Σαμαρά;
Το κόμμα Τσίπρα κινδυνεύει ουσιαστικά από το ερώτημα αν ο ιδρυτής του έμαθε. Ωραία, έκατσε στον πάγκο κάποια χρόνια πήρε γνώσεις, έμαθε;
Διότι το κύριο πράγμα το οποίο έχει κρατήσει ο Έλληνας δεν ήταν τόσο ότι έλεγε ψέματα ηθικού τύπου, αλλά ότι δεν ήξερε. Μην ξεχνάτε ότι ο ίδιος είχε πει ότι παραπλανήθηκε. Νόμιζα ότι μπορούσα έτσι. Εν πάσει περιπτώσει όμως, αγαπημένε μου, θα πουν οι ψηφοφόροι, τώρα έμαθες; Και πώς θα πειστώ εγώ ότι έμαθες;
Για τον κύριο Σαμαρά δεν τίθεται θέμα γνώσεων. Ο κ. Σαμαράς κινδυνεύει στην πραγματικότητα από κάτι που δείχνει ότι τον πνίγει και είναι η λέξη αδικήθηκα. Διότι ηθικά και πρακτικά έβαλα τα θεμέλια για να βγει η χώρα από τα μνημόνια. Αλλά αυτό με χαρακτήρισε στα μάτια και στην ψυχή των Ελλήνων. Κάποιος έπρεπε να φταίει για όλα αυτά που τράβηξαν. Και μοιραία, επειδή αυτός ηγείτο της χώρας, τον βαράνε αδίκως θεωρεί. Λέει θυσίασα τα μάτια μου, θυσίασαν τη ζωή μου, την υγεία μου και πάει λέγοντας. Εκεί λοιπόν αυτό το πράγμα, επειδή τον πνίγει μερικές φορές υπεραντιδρά και αντί να περιμένει να του αποδοθεί το δίκαιο, κάποιες φορές μοιάζει να το εκβιάζει.
Και χάνει την μεγιστοποίηση της δυνατότητας την οποία θα είχε. Αυτοί είναι οι κίνδυνοι για τον καθένα.
Αν σας ρωτούσε ο Αλέξης Τσίπρας πότε είναι καλύτερα να κάνω το κόμμα τώρα ή μετά τις εκλογές τι θα απαντούσατε;
Επειδή δε συνομιλώ με τον κ. Τσίπρα θα πω ότι το κάθε ένα από αυτά, σε εντελώς μαθηματικό επίπεδο, έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Θα αποφασίσει να κάνει κάτι γρήγορα για να πετύχει την κυβέρνηση στο καναβάτσο; Ναι, αλλά δεν ξέρουμε αν θα είναι ή όχι στο καναβάτσο τελικά.
Θα ρισκάρει να χάσει ξανά από τον κ. Μητσοτάκη; Ίσως να μην το θέλει και αυτό σημαίνει ότι θα αφήσει την ίδρυση κόμματος για μετά τις εκλογές. Αλλά τώρα, έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση κανείς δεν ξέρει.
