Μια στροφή ενστικτώδης  και εξελικτική  λαμβάνει χώρα τους τελευταίους  μήνες στη βιομηχανία της μόδας. Κορυφαία brands αγκαλιάζουν το παλιό. Κάνοντας σαφές πως το μέλλον της μόδας έγκειται  στα παλιά ρούχα. Έναυσμα στάθηκε η κλιματική αλλαγή. Στη συνέχεια η επέλαση του Covid-19. Τέλος, η ανάγκη να δοθεί έμφαση στην ταυτότητα, στην ατομικότητα και στις πραγματικές αξίες. Δίνοντας το προβάδισμα στην προσωπικότητα, στο άτομο. Με το ρούχο ή το αξεσουάρ να αποτελεί συνέχεια του, όπως και της καθημερινότητας του.

Η παγκόσμια ανατροπή που συνέβη μέσα στον τελευταίο χρόνο από την πανδημία  λειτούργησε σαν επιπλέον ώθηση προκειμένου όλα να πάρουν μια πιο γοργή εξέλιξη. Με την ανακύκλωση να αποτελεί ίσως το μοναδικό τρόπο για να μπορέσει το σύστημα της μόδας να αντιμετωπίσει την κρίση. Το γεγονός πως  πολλά φυσικά καταστήματα έκλεισαν, υποχρέωσε τους σχεδιαστές να ψάξουν για υλικά αχρησιμοποίητα, υφάσματα που είχαν απομείνει από προηγούμενες collection. Χρησιμοποιώντας ουσιαστικά  όλα όσα βρίσκονταν ήδη στις εγκαταστάσεις τους. Οδηγώντας στο εξής θεαματικό: prints και υφάσματα από περασμένες  χρονιές αποτέλεσαν τον καμβά των δημιουργιών της νέας χρονιάς.

Ποτέ άλλοτε η ιδέα της ανακύκλωσης,  της second-hand  αγοράς, του vintage δεν φάνταζε τόσο ελκυστική. Ικανοποιώντας το αίτημα μιας μόδας περισσότερο βιώσιμης, με ηθικό προσανατολισμό και με οικολογικό χαρακτήρα. Κατορθώνοντας αυτό που κάποτε έμοιαζε αμφιλεγόμενο πλέον να συνοδεύεται από πρωτόγνωρο ενθουσιασμό. Κάτι που αυτομάτως επαναπροσδιόρισε την έννοια της «πολυτέλειας». Καθώς στο παρελθόν  η ιδέα μιας από δεύτερο χέρι αγοράς ή ενός ανακατασκευασμένου ρούχου ίσως να φάνταζε αποτρεπτική. Σήμερα όμως, η προοπτική τους συγκαταλέγεται σε εκείνες με τη μεγαλύτερη ζήτηση.