Συναίτεροι με κορονοϊό

Τελικά είναι πολύ  πολύπλοκη η κατάσταση με τον κορονοϊό, τίποτε δεν είναι απλό, πόσο μάλλον η εφαρμογή των μέτρων και των πρωτοκόλλων. Δύο νεαροί  απ’ τους θεωρούμενους άτρωτους τριαντάρηδες, συνέταιροι στο μαγαζί, την παλεύουν για το μεροκάματο, με όνειρα για το μέλλον, προς το παρόν αναδιπλωμένα. Ο ένας παρουσίασε μια κάποια ατονία και πυρετό κάποια δέκατα για δύο τρεις μέρες. Έχοντας ακούσει όλα αυτά που λένε αλλά και τις παροτρύνσεις από την οικογένειά του, πήγε κι έκανε το τεστ.
Περίμενε  τ’ αποτελέσματα την άλλη μέρα και γυρνώντας το ανέφερε και στον συνέταιρο. Ανησύχησε πολύ εκείνος.
– Πήγες κι έκανες το τεστ επειδή είχες δέκατα; Και αν βγει θετικό, το διανοείσαι; Θα μας κλείσουν το μαγαζί δεκαπέντε μέρες; Το φαντάζεσαι; Θα την πατήσουμε, μεγάλη ζημιά, έπρεπε να το συζητήσουμε πρώτα…
Ο καθένας το συμφέρον του και ορθώς θεωρεί ότι σκέφτεται. Και καθόλου πως αν κάποιος με ελαφρά έως καθόλου συμπτώματα θα τριγυρνούσε μολύνοντας τους πάντες γύρω του; Οικογένεια, συνέταιρους μα και πελάτες. Άρα η ζημιά θα ήταν πολύ μεγαλύτερη εν τέλει και για περισσότερους.

(Τελικά ήταν αρνητικός ο νεαρός, ένα απλό κρυολόγημα.)