Ρεύμα, «φέσια» και σιωπές στα ψηλά κλιμάκια…

Στο υπουργείο, λένε, οι φάκελοι στοιβάζονται. Όχι μεταφορικά — κυριολεκτικά. Ανάμεσά τους, ένας με bold τίτλο «Ρευματοκλοπές & ανείσπρακτα». Δεν είναι καινούργιος. Είναι από αυτούς που «περνούν» κάθε χρόνο, με μικρές ενημερώσεις και μεγάλες υποσημειώσεις. Σύμφωνα με τη ΡΑΕΕΥ, το ετήσιο κόστος των ρευματοκλοπών φτάνει τα 400 εκατ. ευρώ, ενώ οι ανείσπρακτοι λογαριασμοί ρεύματος τα 1,2 δισ. ευρώ. Και όλα αυτά χρεώνονται… στους γνωστούς: τους συνεπείς.

Η κοινή λογική λέει πως τέτοια ποσά, σε μια περίοδο ενεργειακής πίεσης, δεν αντιμετωπίζονται με ευχολόγια. Εκτός κι αν κάποιοι περιμένουν «να ωριμάσουν οι συνθήκες». Ο υφυπουργός Τσάφος, πάντως, δείχνει να προτιμά τη μελέτη από τη δράση. Αν και ενημερώθηκε εγκαίρως και επανειλημμένως, σύμφωνα με πηγές που γνωρίζουν, έχει επιλέξει τη διαδρομή του θεωρητικού — μοιραία για έναν τεχνοκράτη που δεν θέλει να λερώσει το κουστούμι του με τη «λάσπη» της πραγματικής αγοράς.

Μερικοί ψιθυρίζουν στους διαδρόμους πως «θεωρεί ότι τα ξέρει όλα» και πως αρκεί ένα excel για να σωθεί ο κόσμος. Άλλοι πιο τολμηροί προτείνουν να του κόψουν το ρεύμα, μήπως και καταλάβει.

Είναι, λοιπόν, ώρα να παρέμβει ο υπουργός Παπασταύρου. Να δώσει το πολιτικό στίγμα. Γιατί οι «σταγόνες» των ρευματοκλοπών που ανακοινώνει κάθε τόσο ο ΔΕΔΔΗΕ, δεν γεμίζουν ούτε ποτήρι — και οι πολίτες πληρώνουν λογαριασμούς-βουνό, με ρυθμιστικές χρεώσεις που αγγίζουν το 50%.

Ενέργεια σημαίνει ισχύς. Κι αυτή τη στιγμή, η ισχύς βρίσκεται —ή μάλλον χάνεται— στα λάθος χέρια.