Πυκνώνουν τα σύννεφα…….ο εχθρός εξακολουθεί να είναι εδώ

Σε μία στιγμή, δηλαδή, κατά την οποία το ενδεχόμενο ενός δεύτερου κύκλου της πανδημίας και της επιστροφής περιοριστικών μέτρων είναι άμεσα ορατό, στην Ελλάδα σχεδόν ο ένας στους τέσσερις δεν θέλει ούτε να ακούσει για εμβόλιο και ποσοστό πάνω από 60% (των ερωτηθέντων στην έρευνα) πιστεύει ότι η πανδημία προκλήθηκε είτε επίτηδες είτε κατά λάθος αλλά πάντως από ανθρώπινο χέρι.

Υπό αυτές τις συνθήκες, γιατί θα έπρεπε να πιστεύουμε ότι θα έχουν την όποια ελπίδα επιτυχίας τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης ή υγιεινής που θεσπίστηκαν για να αποφύγουμε ακριβώς αυτό, δηλαδή την επανεμφάνιση της νόσου;

Τι ακριβώς πήγε λάθος στους χειρισμούς των ιθυνόντων και δεν κατέστη σαφές προς τόσο πολλούς ανθρώπους ότι υπάρχει, αφενός, κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και αφετέρου, ότι εάν όντως αναγκαστεί η χώρα να επιστρέψει σε περιοριστικά μέτρα, τούτα θα έχουν καταλυτικά αρνητικές οικονομικές συνέπειες;

Αφορά αυτό το λάθος στην επικοινωνιακή οδό που επιλέχθηκε για να μεταφερθεί το συγκεκριμένο μήνυμα ή στην αδυναμία ή άρνηση των αποδεκτών του να το ενστερνιστούν;

Όπως κι αν έχει η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, υπό το φως του κινδύνου προ του οποίου βρίσκεται εκ νέου η χώρα, η κυβέρνηση οφείλει να πράξει τα μέγιστα, ούτως ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο υποτροπής.

Μηδενική ανοχή στην παραβατικότητα; Νέα και ενδεχομένως αποτελεσματικότερη επικοινωνιακή προσέγγιση; Κάποια άλλη μέθοδος; Όποιος κι αν είναι ο δρόμος που θα επιλεγεί, από την εξέλιξή του θα εξαρτηθεί και η πορεία της χώρας.

Είναι μάταιο να πιστεύουμε ότι εν μέσω τουριστικής περιόδου, θα είναι εύκολο να αποφύγουμε ένα δεύτερο κύμα της πανδημίας, όταν ένας σημαντικός αριθμός πολιτών πιστεύει πως στέκει άτρωτος στον κορωνοϊό.

Δεν αρκεί, δε, να ευχόμαστε να το αποφύγουμε. Τα σύννεφα είναι ήδη πολλά…