Πού ‘ντο το πρόβειο κεμπαπ , ρε παιδιά; Τρίκαλα χωρίς πρόβειο κεμπάπ – Καλοκαίρι χωρίς ψυχή
Θρήνος για το πρόβειο της σούβλας

Σοκ, δέος και… χασαπομάχαιρα πεσμένα στο πάτωμα επικρατούν σε κρεοπωλεία και ταβέρνες ανά την πεδιάδα και τα βουνά της Θεσσαλίας. Η μεγάλη κρίση του πρόβειου κρέατος είναι εδώ και απειλεί ό,τι πιο ιερό έχουμε: το κεμπάπ στη σούβλα.
Η σουφλάτη κοινωνία, ιδίως στα βλαχοχώρια, έχει ξεσηκωθεί. «Πώς να βγει το καλοκαίρι χωρίς πρόβειο κεμπάπ; Τι να δώσουμε στον τουρίστα, χοιρινό σε κυλινδρικό σχήμα;» λέει ο κυρ-Θόδωρος, ψήστης με παράσημα στη μασχάλη (από τη φωτιά). Ο κόσμος αναστενάζει δίπλα στις άδειες σούβλες, ενώ μαριναδόροι αγκαλιάζουν τα μυρωδικά τους με δάκρυα στα μάτια.
Και σαν να μην έφτανε η ακρίβεια, ήρθε και η ευλογιά των προβάτων να αποτελειώσει την κατάσταση. Μάλλον κάποια πρόβατα αποφάσισαν να βγουν σε αναγκαστική καλοκαιρινή άδεια. Το αποτέλεσμα; Οι κρεοπώλες «κόβουν βόλτες» αντί για κρέας, και οι ταβερνιάρηδες προετοιμάζονται ψυχολογικά να σερβίρουν… χοιρινό κεμπάπ με την ελπίδα να μη γίνει εξέγερση στα τραπέζια.
Το πρόβειο κεμπάπ, ξέρετε, δεν είναι απλό φαγητό. Είναι τελετουργία. Θέλει ημέρες να «κάτσει», να στραγγίξει,το κρέας να εχει λίπος σαπούνι , να μυρίσει ρίγανη και αλάτι χοντρό. Χωρίς αυτό, το χωριό είναι μισό, η πλατεία άδεια και οι ψησταριές άφωνες.
Αν δεν αλλάξει κάτι, πάμε ολοταχώς για «χοιρινό καλοκαίρι» – και οι ψήστες τρέμουν την ώρα που θα πρέπει να εξηγήσουν σε παππού απ’ τα Τρίκαλα γιατί το κεμπάπ δεν… βελάζει φέτος.