Ο Λαρισαίος και το σουρεάλ προσκύνημα στην Τρικαλινή γραφειοκρατία

Αυτό που έζησε ο Λαρισαίος στα Τρίκαλα θα μπορούσε να είναι σενάριο σουρεαλιστικής κωμωδίας — αν δεν ήταν αληθινό. Ξεκίνησε γεμάτος αισιοδοξία, περήφανος πολίτης του «επιτελικού κράτους» που του υποσχέθηκε ότι όλα πια γίνονται online.

Μπαίνοντας όμως στη Διεύθυνση Συγκοινωνιών, προσγειώθηκε απότομα: «Δε δεχόμαστε μέιλ». Σαν να του έλεγαν: «Εδώ είναι Ελλάς, εδώ δεν περνάνε αυτά».

Εντάξει, είπε, τουλάχιστον πλήρωσα ηλεκτρονικά. Αλλά η ΑΑΔΕ στην οθόνη του δεν έπεισε την υπάλληλο: ήθελε χαρτί. Ολόκληρο το κράτος ψηφιοποιείται, αλλά το τζάκι ανάβει μόνο με εκτύπωση.

Κι όταν ήρθε η ώρα να πάρει τις πινακίδες του, έπεσε στο απόλυτο μπλοκάρισμα: «Έχουμε άδειες, επιστρέψτε άλλη μέρα». Ούτε με παρακάλια στον διευθυντή δεν έγινε δουλειά.

Μάζεψε τα χαρτιά του, κοίταξε το αυτοκίνητο που θα μείνει λίγο ακόμη ακούνητο στο χωριό και μουρμούρισε: «Αν βρω τους Φλινστόουνς στον δρόμο, θα τους πω να με πάρουν με το πόδι. Πιο γρήγορα θα φτάσω». Και κάπως έτσι ο «ψηφιακός μετασχηματισμός» έμεινε, για άλλη μια φορά, σε μια οθόνη κινητού που δεν σημαίνει τίποτα για το γκισέ.

Απο δημοσίευμα της Ελευθερίας