Ο κτηνοτρόφος, το κύμα και το χαμόγελο των παιδιών

Αν στα Τρίκαλα η κοινωνία είναι μια μεγάλη οικογένεια, τότε κάποια μέλη της αξίζουν τον τίτλο του “ήρωα της διπλανής πόρτας” χωρίς πολλά φανφάρες και φώτα. Ο Γρηγόρης Τζιότζιος, κτηνοτρόφος από το Φλαμούλι, το ‘ζεστό’ προάστιο των Τρικάλων, είδε πριν λίγους μήνες τη ζωή του να βουλιάζει — κυριολεκτικά. Ο Daniel δεν ήταν απλώς ένα κύμα κακοκαιρίας. Ήταν ο ορισμός της καταστροφής: μαντριά πλημμυρισμένα, ζώα χαμένα, μηχανήματα στο νερό, χρόνια δουλειάς διαγραμμένα σε λίγα εικοσιτετράωρα.

Για πολλούς, αυτό θα ήταν το τέλος. Για τον Γρηγόρη, όμως, έγινε η αρχή ενός απρόσμενου σεναρίου, που ούτε σε ελληνική σειρά της prime time δε θα έστεκε. Ο ίδιος αποφάσισε να «παίξει μπάλα» αλλιώς: δήλωσε συμμετοχή σε γνωστό τηλεπαιχνίδι γνώσεων (το γνωστό με τις ερωτήσεις και τη χρονική πίεση — μην τα λέμε όλα, ξέρετε εσείς). Εκεί, με ήρεμο χαμόγελο και πιο πολύ καρδιά παρά στρατηγική, κατάφερε να κερδίσει ένα αξιοσέβαστο ποσό. Όχι για να ξαναφτιάξει τη φάρμα του. Όχι για να πάρει καινούριο αγροτικό. Αλλά για να δωρίσει… εξοπλισμό στο Νηπιαγωγείο Φλαμουλίου.

Ναι, καλά διαβάσατε. Σε μια εποχή που όλοι κοιτάνε πώς να σταθούν ξανά στα πόδια τους, ο Γρηγόρης κοίταξε πώς να σταθούν τα παιδιά του χωριού πάνω σε πιο γερά θεμέλια. Έτσι, στην ξεχωριστή εκδήλωση του Νηπιαγωγείου, παρουσία αιρετών  και γονιών που δεν ήξεραν αν έπρεπε να χειροκροτήσουν ή να δακρύσουν, ο επιχειρηματίας-κτηνοτρόφος τιμήθηκε όπως του άξιζε.

Και το πιο γλυκό απ’ όλα; Το χαμόγελο των παιδιών που έπαιζαν με τον καινούριο εξοπλισμό και φώναζαν «κύριε Γρηγόρη!» λες και ήταν ο δικός τους σούπερ ήρωας. Ίσως και να είναι. Στα Τρίκαλα, άλλωστε, οι ήρωες δεν φορούν μπέρτες. Φοράνε μπότες, πηγαίνουν στο μαντρί και κάποιες φορές… σε τηλεπαιχνίδι.