Γεννημένος το 1965 στην Καλιφόρνια, ο Μπράντον ήταν ο πρωτότοκος γιος του θρύλου των πολεμικών τεχνών Μπρους Λι -και φυσικά, ερωτεύτηκε τις πολεμικές τέχνες από μικρή ηλικία. Ο μικρός Μπράντον επισκεπτόταν συχνά τα ντότζο και τα στούντιο όπου εργαζόταν ο πατέρας του, μιας και η οικογένειά του μετακινούταν συνέχεια από το Χόλιγουντ στο Χονγκ Κονγκ. Όμως ο πρόωρος θάνατος του πατέρα του το 1973 έφερε την τραγωδία στην οικογένεια των Λι και τους υποχρέωσε να εγκατασταθούν μόνιμα πλέον στην Καλιφόρνια.

Ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του, ο Μπράντον εκπαιδεύτηκε σκληρά στις πολεμικές τέχνες και σπούδασε υποκριτική στη Βοστώνη. Παρ’ όλα αυτά, ο Λι δεν απολάμβανε να βρίσκεται στη σκιά του πατέρα του: Ο νεαρός ηθοποιός ένοιωθε έντονα το βάρος της υστεροφημίας του Μπρους, και αυτό τον έκανε να εγκαταλείψει τις πολεμικές τέχνες και να αφοσιωθεί στο θέατρο. Δεν ήταν παρά το 1985 που ένας casting director τον έπεισε να συμμετάσχει στην ταινία «Kung Fu: The Movie». H θεματολογία του φιλμ έκανε τον Μπραντον να νοιώθει άβολα -όμως τα πράγματα είχαν πάρει το δρόμο τους. Με το «Kung Fu: The Movie», ξεκίνησε μια πολλά υποσχόμενη καριέρα στις ταινίες δράσης για τον Λι, που όμως έμελλε να διακοπεί νωρίς.

Το ανερχόμενο αστέρι του Μπράντον Λι

Ο Λι προχώρησε σε ένα σωρό άλλους ρόλους πολεμικών τεχνών, τόσο στο Χονγκ Κονγκ όσο και στο Χόλιγουντ. Το αστέρι του μεγάλωνε σταδιακά, ώσπου τελικά, το φθινόπωρο του 1992, ο Λι επιλέχθηκε για να συμμετάσχει στην ταινία «Το Κοράκι» του Ελληνοαυστραλού Άλεξ Πρόγιας. Βασισμένο στο ομώνυμο κόμικ είναι η ιστορία ενός νεκρού κιθαρίστα που ανασταίνεται με τη βοήθεια ενός υπερφυσικού κορακιού.

Ο απέθαντος μουσικός χρησιμοποιεί τα μαγικές δυνάμεις του για να εκδικηθεί τους δολοφόνους του, στα σοκάκια μιας σκοτεινής μεγαλούπολης. Ο Λι είχε επιτέλους βρει ένα ρόλο που εκμεταλλευόταν τις γνώσεις του στις πολεμικές τέχνες, χωρίς να επαναλαμβάνει την μανιέρα του πατέρα του. Ο Λι βούτηξε με τα μούτρα στο ρόλο, με ανεπανάληπτη αφοσίωση. Λουζόταν με παγωμένο νερό πριν τις βροχερές σκηνές -έκανε αυστηρή δίαιτα για να αποκτήσει το σώμα ενός ζωντανού νεκρού- και προπονήθηκε σκληρά στην αεροβική για τις σκηνές δράσης.

Τον Μάρτιο του 1993 ωστόσο, όλα έμελλε να αλλάξουν: Ο Λι είχε γυρίσει όλες σχεδόν τις σκηνές της ταινίας, και του έμεναν μόνο τρεις ημέρες γυρίσματος. Μια από τις τελευταίες σκηνές που έπρεπε να γυριστούν, ήταν μία από τις πρώτες σκηνές του φιλμ: Η σκηνή του θανάτου του. Ο ηθοποιός Μάικλ Μάσι στοχεύει τον Λι με ένα 44άρι περίστροφο και τον πυροβολεί στο στομάχι. Ο Λι πέφτει μπρούμυτα στο έδαφος και δεν ξανασηκώνεται. Το όπλο που χρησιμοποιήθηκε στη σκηνή ήταν γεμισμένο με άσφαιρα -όμως κανείς δεν είχε ελέγξει την κάννη, όπου βρισκόταν σφηνωμένη μια αληθινή σφαίρα. Ο Λι πέθανε στο νοσοκομείο του New Hanover μερικές ώρες αργότερα. Ήταν 28 ετών.

Μεταθανάτια επιτυχία

«Το Κοράκι» κυκλοφορεί έναν χρόνο μετά, και σημειώνει τεράστια επιτυχία. Κοινό και κριτικοί ερωτεύονται την στωική και μελαγχολική ερμηνεία του Λι, καθώς και την σκοτεινή ατμόσφαιρα της ταινίας. «Το Κοράκι» μένει στην ιστορία ως γοτθικό cult classic – και ο Λι καθορίζεται ως ένας από τους τραγικότερους χαρακτήρες στην ιστορία της βιομηχανίας.

Ο Λι θάφτηκε στο Σηάτλ δίπλα στον πατέρα του: Δύο μάστερ των πολεμικών τεχνών που πέθαναν τραγικά πριν φτάσουν το απόγειο της καριέρας τους, και πριν δουν την μεγαλύτερή τους επιτυχία να προβάλλεται στην οθόνη.

Το 1992, ο Λι είπε στον βιογράφο του, Τζων Λίτλ: «Έρχεται πάντα η στιγμή στη ζωή που σταματάμε να κυνηγάμε καινούρια πράγματα. Κάνουμε μόνο πράγματα που μας είναι εύκολα και γνωστά, γιατί δε θέλουμε να νοιώσουμε και πάλι σαν παιδιά, δε θέλουμε να νοιώσουμε πως είμαστε αρχάριοι. Όμως είναι πολύ ωραιότερο να βάζεις τον εαυτό σου σε καταστάσεις που δεν μπορείς να προβλέψεις πως θα εξελιχθούν. Μόνο έτσι μεγαλώνεις και μαθαίνεις: Αντιμετωπίζοντας τις νέες προκλήσεις με θάρρος.»