Με μια δόση τύχης και πολλή… σύμπτωση

Γεμάτα τα καταστήματα τυχερών παιχνιδιών αυτές τις μέρες, λες και παίζει Εθνική στον τελικό του Μουντιάλ. Ο κόσμος μπαίνει, κοιτάει προς τα δεξιά (εκεί που συνήθως είναι τα τερματικά), ρίχνει το βλέμμα στην τηλεόραση με τα κέρδη του Τζόκερ και μετά… «Δώσε ένα δελτίο. Μπορεί να είναι η μέρα μου».

Οι ουρές μικρές αλλά σταθερές. Τα επαναλαμβανόμενα τζακ-ποτ –εκείνα που ανεβάζουν το ποσό και ανεβάζουν και τη φαντασία στα σύννεφα– έχουν κάνει ακόμη και τους πιο «δεν τα πιστεύω αυτά» τύπους να χαμογελάνε πονηρά και να σκέφτονται «βρε, μήπως;». Έτσι ξεκινάνε όλα. Από ένα «λες;».

Και εντάξει, όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι μια μεγάλη σύμπτωση. Δεν είναι, βέβαια, ότι σχεδόν πάντα σε μεγάλες περιόδους όπως Χριστούγεννα, Πάσχα ή… κατακαλόκαιρο εμφανίζονται απανωτά τζακ-ποτ. Ούτε ότι πέφτουν τότε δώρα, επιδόματα, καμία επιστροφή φόρου, κάποιο μικρό «ξεκρέμαστο» υπόλοιπο που λέει ο λογιστής. Όχι. Τυχαίο θα είναι. Τι άλλο να είναι δηλαδή;

Στην τελική, ο Έλληνας όταν έχει ήλιο και λίγη ελπίδα, γίνεται πιο γενναιόδωρος και με τον εαυτό του. Κι αν δεν του κάτσει το Τζόκερ, τουλάχιστον θα έχει να λέει ότι «δοκίμασε την τύχη του». Και κάπου ανάμεσα σε αριθμούς και υπογραφές, ίσως το πραγματικό τζακ-ποτ να είναι αυτή η μικρή δόση αισιοδοξίας που διαρκεί μέχρι την επόμενη κλήρωση.

Άλλωστε, καλοκαίρι είναι. Λίγο ο ήλιος, λίγο η θάλασσα, λίγο το όνειρο των 5+1… ε, φτιάχνεται το κλίμα.