Κάθε δρόμος ένα μεγάλο ευχαριστώ (Βίντεο)
Όταν πριν από έναν χρόνο στη ζωή μας «έμπαινε» μια νέα λέξη, η λέξη κορονοϊός, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα ζούσαμε τους επόμενους μήνες. Τι ζούμε μέχρι τώρα. Πως άλλαξαν οι προτεραιότητες, η οπτική, οι «ήρωές» μας.
Ήταν τότε που πρώτα στην Κίνα βλέπαμε τις εικόνες των γιατρών και νοσηλευτών με τα πρόσωπα πιεσμένα, γεμάτα σημάδια από τις προστατευτικές μάσκες που έπρεπε να φορούν για ώρες, για μέρες, συνεχόμενα. Μας συγκλόνισαν οι εικόνες εκείνες αλλά δεν μπορούσαμε να φανταστούμε.
Μετά, ήρθε η Ιταλία, η χώρα της Ευρώπης που πρώτη χτυπήθηκε άγρια από τον κορονοϊό. Κι εκεί συγκλονιστικές φωτογραφίες γιατρών και νοσηλευτών, με πρόσωπα χαραγμένα από τις μάσκες. Πρόσωπα πρησμένα, κοκκινισμένα από τις ατελείωτες ώρες με τη μάσκα να προσπαθούν να σώσουν ζωές. Ούτε και τότε μπορούσαμε να φανταστούμε. Έπρεπε όμως.
Γιατί λίγο μετά, τον Μάρτιο πια, ο ιός έφτασε και στα μέρη μας. Τα νοσοκομεία μας πιέστηκαν. Και οι εικόνες έφτασαν κι εδώ. Κι ήταν ακόμη πιο συγκλονιστικές γιατί τώρα οι άνθρωποι με τα «σκαμμένα» πρόσωπα, με τα χαραγμένα από τις ώρες με τη μάσκα, ήταν οι δικοί μας άνθρωποι. Οι φίλοι μας, οι γνωστοί μας, οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας.
Ήταν οι άνθρωποι που τους χειροκροτήσαμε στα μπαλκόνια μας. Οι άνθρωποι που για να κάνουμε, όσο μπορούσαμε το έργο τους πιο εύκολο, μείναμε σπίτι. Δεν μπορούσαμε να τους βγάλουμε τη μάσκα. Τα πρόσωπά τους παραμένουν «σκαμμένα» από τα σημάδια που δημιουργεί η μάσκα.
Είναι οι άνθρωποι που τους χρωστάμε πολλά. Και το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι τους πούμε, με κάθε τρόπο, σε κάθε τόνο, ένα μεγάλο, ένα τεράστιο, «ευχαριστούμε».
Αν τις τελευταίες μέρες όπως κινείστε στους δρόμους της Αθήνας έχετε δει μια νοσηλεύτρια με τέτοια σημάδια από τη χρήση μάσκας να σας κοιτά στα μάτια, δεν είναι γιατί περιμένει να της πείτε ευχαριστώ. Είναι γιατί δέχεται το ευχαριστώ που σιγοψιθυρίζουμε όλοι μας.
Είναι ο όμιλος Πολίτη που αποφάσισε να κάνει πράξη αυτό που θα θέλαμε όλοι να μπορούμε να κάνουμε: να «φωνάξουμε», με τον τρόπο του ο καθένας, αυτό το συναίσθημα για τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, τους τραυματιοφορείς, όλους εκείνους που ρισκάρουν την υγεία τους για να μπορέσουμε εμείς να γυρίσουμε το συντομότερο στην κανονικότητά μας και στους ανθρώπους που αγαπάμε. Για να ξανακάνουμε αυτά που κάποτε ήταν αυτονόητα, αλήθεια.
Το «ευχαριστώ» αυτό, μια λέξη μόνο αλλά τόσο σημαντική, τόσο μεγάλη, αποτυπώνεται με έναν συμβολικό τρόπο και αποτελεί ελάχιστο δείγμα εκτίμησης και αναγνώρισης για όσα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι κάθε μέρα.
Η καμπάνια έχει ήδη κάνει την εμφάνισή της σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας και κυρίως έξω από τα νοσοκομεία αναφοράς. Και είναι μόνο η αρχή.
Σε περισσότερες από 4.000 επιφάνειες σε όλη τη χώρα, σε κινούμενα μέσα και σε στάσεις λεωφορείων σε κεντρικούς οδικούς άξονες, καθώς και έξω από τα νοσοκομεία αναφοράς, ο Όμιλος Πολίτη δηλώνει έμπρακτα τον σεβασμό του σε αυτούς που μας δίνουν δύναμη και που η πράξη αυτοθυσίας τους θα μας συνοδεύει για πάντα.
Ο στόχος διπλός. Αφενός να δώσει κουράγιο σε αυτούς τους ανθρώπους την ώρα που ξεκινούν τη βάρδια τους και να τους γεμίσει ευγνωμοσύνη την ώρα που σχολάνε και αφετέρου να ευαισθητοποιήσει το ευρύ κοινό, προτρέποντάς το έμμεσα να ακολουθεί τις οδηγίες των ειδικών και να τηρεί τα μέτρα ασφάλειας και υγιεινής, σεβόμενο τον κόπο αυτών των ανθρώπων.
Εκείνων που μάχονται με τον αόρατο εχθρό. Εκείνων που δεν ξέρουμε το όνομά τους, αλλά ξέρουμε ότι αν η δύναμη, η αυταπάρνηση, η αξιοπρέπεια, η γενναιοδωρία, είχαν πρόσωπο, αυτό θα ήταν το δικό τους. Κι αν ο ιός είναι αόρατος, η προσφορά τους είναι ορατή.
