Επιστροφή στο παρελθόν….και στην βρύση του Μετσόβου

Το ήξεραν από πολύ παλιά ότι, για να αναπτυχθεί ο οικισμός, έπρεπε να χρησιμοποιήσουν το νερό των βουνών τους με σοφία. Και έφτιαξαν υδραγωγείο χιλιόμετρα ολόκληρα. Νερά που πήγαζαν σε δάση πυκνά τα έφεραν ανάμεσα από τα σπίτια τους. Και έκτισαν βρύσες. Μόνο που δεν ήταν απλά κρουνοί για να ξεδιψούν άνθρωποι και σπιτικά. Ήταν ποτίστρες για τα ζώα τους. Μοιράζανε το νερό σε αρδευτικούς αύλακες και έφτανε σε κήπους και χωράφια. Ήταν πλυντήρια ρούχων και σκευών. Ήταν σχολεία που μάθαιναν στην κοινωνία τους να συνυπάρχει και να δημιουργεί σχέσεις. Όλα αυτά χάραξαν βαθιά τον πολιτισμό τους. Για αυτό τις σκέπασαν. Για αυτό τις τραγούδησαν. Για αυτό η κάθε γειτονιά πήρε το όνομά της από το όνομα της βρύση της. Μπορεί σήμερα όλα αυτά να χάθηκαν. Όμως περπατάς και ακούς ακόμη. Η γειτονιά στο Φəντəνεάλε, στο Ντράι, στη Ɲίτσə, στο Σούε, στο Μπρέσιου, στο Κίσιə, στη Γκούρə, στη Βλάχə, και πολλά άλλα ακόμη