Γαρδίκι Τρικάλων: Παράδεισος με… πάρκινγκ για γερά νεύρα!

Το Γαρδίκι Τρικάλων είναι ένας από τους πιο αγαπημένους προορισμούς του Ασπροποτάμου – και όχι άδικα. Δροσιά, πεύκα, πλατείες γεμάτες κόσμο, ταβερνάκια, βόλτες, παρέες. Τον Αύγουστο – και ειδικά το τριήμερο του Δεκαπενταύγουστου – δεν πέφτει καρφίτσα.

Και μαζί με τον κόσμο… έρχεται και ο χαμός. Όχι στα πανηγύρια, αλλά στο αιώνιο πρόβλημα του πάρκινγκ!

Όπου κι αν γυρίσεις το κεφάλι σου, θα δεις Ι.Χ. «σφηνωμένα» σε κάθε στενάκι, ρυάκι, πλαγιά και πεζούλι. Στο Γαρδίκι αν βρεις να παρκάρεις, κάνεις τάμα. Αν όχι, ετοιμάσου για περιπέτειες: να κορνάρεις, να κάνεις όπισθεν ανάμεσα σε πέτρινους τοίχους, ή να ψάχνεις δέκα λεπτά για να γυρίσεις πίσω… από εκεί που ξεκίνησες.

Φυσικά, οι κάτοικοι βλέπουν κάθε χρόνο το ίδιο έργο: αυλές κλεισμένες από παρκαρισμένα αμάξια, είσοδοι αποκλεισμένες, φωνές, καυγάδες και “συγγνώμες” που πάνε κι έρχονται. Ο κεντρικός δρόμος του χωριού μετατρέπεται σε πίστα… ευθυγράμμισης καθρεφτών.

Το φετινό καλοκαίρι δεν θα μπορούσε να είναι εξαίρεση. Οι εικόνες που κυκλοφορούν από τα στενά του χωριού είναι όλα τα λεφτά: λαμαρίνες παντού, αυτοκίνητα πάνω σε πεζοδρόμια, δίπλα σε ρυάκια, ακόμα και στη μέση του δρόμου «για λίγο».

Γιατί να το κρύψουμε; Το Γαρδίκι είναι όμορφο. Αλλά αν δεν λυθεί το θέμα του πάρκινγκ, θα μείνει γνωστό όχι για τις πλατείες του, αλλά για το «παρκάρισμα με το μάτι».

Λύσεις υπάρχουν – φτάνει να υπάρχει και βούληση. Μέχρι τότε, πάρτε βαθιά ανάσα, βάλτε νερό στο παγούρι, και υπομονή… για το Γαρδίκι που αγαπάμε – και το πάρκινγκ που μας παιδεύει!

cz