
Στην Αγία Κυριακή του Δήμου Τρικκαίων, η κακοκαιρία Byron μπορεί να έφερε αγωνία, αλλά είχε και τις πιο… ανθρώπινες στιγμές της. Πρωταγωνιστής ο πρόεδρος της κοινότητας, Χρήστος Παπαευθυμίου, ο οποίος ,κυριολεκτικά ,δεν έκλεισε μάτι. Από το βράδυ ως το ξημέρωμα γυρνούσε γύρω από το χωριό, ελέγχοντας ρέματα, δρόμους και σημεία όπου συγκεντρώνονται νερά, για να προλάβει τυχόν απρόοπτα.
Με την εμπειρία ακόμα νωπή από τον Ντάνιελ, ο πρόεδρος δεν ήθελε ούτε να φανταστεί επανάληψη των προπερσινών εικόνων. Γι’ αυτό και η κινητικότητά του ήταν… άλλου επιπέδου. Φακός, αδιάβροχο, τηλέφωνα στο χέρι, ενημερώσεις δεξιά κι αριστερά , ένας μικρός «σταθμός επιχειρήσεων» μόνος του.
Και εκεί που όλοι κρατούσαν την ανάσα τους, το φαινόμενο άρχισε να ομαλοποιείται. Η στάθμη των υδάτων έπεφτε, οι φόβοι απομακρύνθηκαν και η Αγία Κυριακή έδειχνε ότι τη γλύτωσε «καθαρή».
Τότε ήταν που ο Χρήστος Παπαευθυμίου άφησε επιτέλους τον εαυτό του να χαλαρώσει. Μαζί με το διοικητικό κλιμάκιο των τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου Τρικκαίων , που βρισκόταν σε συνεχή επιφυλακή , αντάλλαξαν χαμόγελα, αστεία και ανακούφιση.
Και κάπου εκεί, ο πρόεδρος, σαν παιδί που του ανακοίνωσαν ότι… δεν θα γράψει τεστ, άρχισε να χοροπηδά από τη χαρά του. Μια αυθόρμητη, αληθινή αντίδραση, η οποία έδινε τέλος σε μια αγωνιώδη νύχτα και έδειχνε τι σημαίνει να έχεις το χωριό σου στο μυαλό σου και στην καρδιά σου ,24 ώρες το 24ωρο.
Η Αγία Κυριακή γλίτωσε τα χειρότερα και ο πρόεδρος κέρδισε για ακόμη μια φορά τον τίτλο του πιο ανήσυχου αλλά και πιο αφοσιωμένου ανθρώπου του χωριού.







