Τρίκαλα
Ένας Τρικαλινός τσαγκάρης, διαιωνίζει το επάγγελμα που κάποτε ήταν στην πρώτη γραμμή της καθημερινότητας
Σαγιονάρες, παντόφλες, σανδάλια, ο παπουτσάς». «Εφημερίδες, εφημερίδες…». «Μπακίρια γανώνω». Αυτές και άλλες φράσεις αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια των παιδικών αναμνήσεων. Όχι πάρα πολλά χρόνια πίσω, αλλά σίγουρα μια εποχή που έφταναν προς το τέλος τους επαγγέλματα του τότε που σήμερα έχουν σχεδόν εξαφανισθεί. Και κάποια από αυτά στην εποχή των πολυεθνικών, των golden boys, των σύγχρονων επαγγελμάτων, ακούγονται ξένα, παράξενα και λέξεις άγνωστες, σαν τις κασέτες του ραδιοφώνου που μας μεγάλωσαν.
Επαγγελματίες που είτε δεν είχαν στέγη και το «μαγαζί» τους ήταν ο δρόμος, είτε είχαν, αλλά κάποιες ημέρες μέσα στην εβδομάδα έπαιρναν τα φορτηγάκια τους και πήγαιναν σε χωριά της επαρχίας και πωλούσαν την πραμάτειά τους.
Άλλα, όπως ο καλαφάτης, ο τσαμπάσης, ο χάντακας, ο τερζής, κλπ., είναι σχεδόν άγνωστα τουλάχιστον στις νεώτερες γενιές. Βασικό κριτήριο της αναφοράς στα επαγγέλματα εδώ, είναι η παραδοσιακή παρουσία τους σε βάθος χρόνου, να πρόκειται δηλαδή για επαγγέλματα του παρελθόντος . Ορισμένα απ’ αυτά, έχουν εξαφανιστεί εντελώς λόγω των καθοριστικών μεταβολών της τεχνολογίας στον τομέα τους, που αχρήστευσε στην πράξη το λόγο ύπαρξής τους.
Ορισμένα άλλα φθίνουν και οδεύουν προς εξαφάνιση, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις κάποιων επαγγελμάτων που διατηρούνται στο σήμερα και φαίνεται ότι θα παραμείνουν σε ζωή, με εσωτερική μετεξέλιξή τους και στον κόσμο του αύριο. Σημαντικότατο επάγγελμα στο παρελθόν που αφορούσε την κατασκευή, μετασκευή και επιδιόρθωση παπουτσιών. Οι σύγχρονοι τσαγκάρηδες που υπάρχουν σε ελάχιστους αριθμούς, ασχολούνται με τις επιδιορθώσεις παπουτσιών και τακουνιών.
Ένας από αυτούς σχετικά νέος στο επάγγελμα ο Σάκης Κοκόρας καταφέρνει να επιβιώνει ,έχοντας σαν υπηρεσία την τέχνη την οποία αποκόμισε σταδιακά και πλέον κατατάσσεται στους επαγγελματίες του είδους ….
