Άλκηστις Πρωτοψάλτη σε Χρύσα Ξάνθη : Δεν κάνω εκπτώσεις στα όνειρά μου, ζω τη στιγμή και το ταξίδι!

Η σπουδαία ερμηνεύτρια Άλκηστις Πρωτοψάλτη, με αφορμή τη συμμετοχή της στην εκδήλωση που διοργάνωσε το Versus Travel στο Christmas Theater, παραχώρησε μία εκ βαθέων συνέντευξη.  Η μοναδική καλλιτέχνης μεταξύ άλλων μιλάει για τις επερχόμενες συναυλίες της, τα επόμενα σχέδιά της, τα νέα της τραγούδια, τους νέους καλλιτέχνες που έχει ξεχωρίσει, τους λόγους που τη κάνουν ευτυχισμένη μετά από 50 χρόνια μουσικής διαδρομής και τη «συνταγή» επιτυχίας.

Κυρία Πρωτοψάλτη, παρουσιάσατε με μεγάλη επιτυχία τη μουσική παράσταση «Τα τραγούδια των άλλων που αγάπησα», πρώτα στο Radio City Theatre στη Θεσσαλονίκη και έπειτα στο Θέατρο Παλλάς στην Αθήνα. Πόσο εύκολο ήταν για εσάς να ερμηνεύσετε τραγούδια άλλων καλλιτεχνών και όχι δικού σας ρεπερτορίου;

Η ιδέα με «τα τραγούδια των άλλων» πάντα στριφογύριζε στο μυαλό μου σαν δορυφόρος και χάρηκα πολύ που το πραγματοποίησα έτσι ακριβώς όπως το ονειρεύτηκα. Οι συγκεκριμένες παραστάσεις ολοκληρώθηκαν στις 22

Φεβρουαρίου με μαέστρο-ενορχηστρωτή τον Άρη Αντωνιάδη, έναν 32χρονο νεαρό με σπουδές στην Αμερική και γνώσεις στην ενορχήστρωση, με καινούργιες ιδέες και με απόλυτη ταύτιση το πως θα « φορεθούν», σε μένα τα τραγούδια αυτά. Χαίρομαι που αυτή η παράσταση αγκαλιάστηκε υπέροχα από το κοινό και θα κυκλοφορήσει και σε cd . Οι προκλήσεις στη ζωή είναι μαγικό ελιξίριο φίλτρο.

Ποιά είναι τα επόμενα σχέδιά σας; Θα συνεχίσετε τις συναυλίες με την ίδια μουσική παράσταση;

Έχουμε πολλά project. Πιο συγκεκριμένα, στις 4 Απριλίου έχουμε συναυλία στη Γενεύη, στο υπέροχο θέατρο Alhambra ενώ παράλληλα ετοιμάζω ένα αφιέρωμα στην μοναδική Βίκυ Μοσχολιού, που θα παρουσιαστεί 6, 7 και 9 Ιουλίου στο Φεστιβάλ Επταπυργίου με την συμφωνική του Δήμου Θεσσαλονίκης και με τίτλο “η Άλκηστις συναντά την Βίκυ” Στη συνέχεια, θα το παρουσιάσουμε και στην Κύπρο. Στις 25 Οκτωβρίου θα ταξιδέψουμε στον Καναδά, μ ένα πρόγραμμα Alkistis best off για το Hellenic Initiative Canada. Στις 13 Φεβρουαρίου 2026, στο Λονδίνο, θα είμαστε στο υπέροχο και αγαπημένο μου θέατρο Union Chapell, καθώς και σε άλλα πολλά που είναι σε εξέλιξη….

Πρόσφατα κυκλοφόρησε και το νέο σας τραγούδι με τίτλο “Ζωή μου Ρούχο μου”, ένα τραγούδι που μας παρασύρει μουσικά σε ένα ταξίδι εσωτερικότητας και αυτοκριτικής. Τί είναι αυτό που σας έκανε να ξεχωρίσετε αυτό το τραγούδι; Υπάρχουν κοινά βιωματικά στοιχεία;

”Ζωή μου ρούχο μου” . Ένα καινούργιο τραγούδι, ένας σπαραχτικός στίχος ενός απελπισμένου και άτυχου έρωτα που μας παρασύρει σε εικόνες που αγγίζουν τα βάθη της ψυχής, της εξαιρετικής στιχουργού Λίνας Δημοπούλου. Η μουσική του ταλαντούχου συνθέτη, Ανδρέα Κατσιγιάννη είναι διεισδυτική , σε αγγίζει με το πρώτο άκουσμα, σε ταξιδεύει ,σε μελαγχολεί …Θα συμπληρώσω και το video clip με την υπογραφή του ώριμου – εμπνευσμένου σκηνοθέτη, Σεραφείμ Ντούσια .Γυρίστηκε σε μια πάρα πολύ αγαπημένη περιοχή της Ελλάδος, στη Βάθεια της πανέμορφης Μάνης και στην Ομόνοια, στο κτίριο Μπάγκειο.

‘Όλα έδεσαν απόλυτα με την ψυχή του τραγουδιού…Το τραγούδι είναι μία ολιγόλεπτη θεατρική πράξη, ένα μικρό μονόπρακτο που το αισθάνεσαι ,σε αγγίζει, το ερμηνεύεις με τη δική σου εμπειρία και ψυχοσύνθεση. Επίσης, κυκλοφορεί τώρα στο Spotify και ένα νέο παιδικό μου τραγουδάκι με τίτλο «Πιτσιντρίν Καλημέρα», για τους μικρούς μας φίλους σε μουσική του Ερμή και στίχους της Ελεάνα Βραχάλη.

Τι είναι πιο σημαντικό στη καριέρα ενός καλλιτέχνη, το ταλέντο ή η φωνή;

Και τα δύο διότι είναι αλληλένδετα. Ίσως, προέχει το ταλέντο διότι είναι κάτι μοναδικό που μοιράζεται στον κόσμο τυχαία και δημοκρατικά. Δεν μπορείς να το αγοράσεις, να το μάθεις, είναι αταξικό, το ταλέντο πασπαλίζεται σαν άμμος, πιάνει μια χούφτα ο Θεός και την διασκορπίζει στη γη … Υπάρχουν σίγουρα μεγάλα ταλέντα που ζουν σε χώρες που δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να το εκφράσουν… Πολύ σημαντική είναι επίσης και η αφοσίωση σε αυτό που κάνεις, να προχωράς, να πηγαίνεις απερίσπαστος, να στοχεύεις χωρίς να βλάπτεις τους γύρω σου.

Έχετε ξεχωρίσει νέους καλλιτέχνες;

Ναι έχω ξεχωρίσει ,τη Μαρίνα Σπανού, τον Γιάννη Διονυσίου, την Ασπασία Σρατηγού, τον Θοδωρή Βουτσικάκη, τις Σκιαδαρέσες, τον Leon of Athens, τον LEX,τον Γιάννη Μαθές, τη Μαρίνα Σάτι και στο χώρο της σύνθεσης τους, Ερμή, Pepercut, Γιώργο Καραδήμο, Δημήτρη Μαράμη. Φυσικά, υπάρχουν ακόμα πολλά νέα παιδιά που θα αφήσουν το αποτύπωμα τους …

Υπάρχει “συνταγή” επιτυχίας στη μουσική;

Η Τέχνη θέλει ρίζες για να αναπτυχθεί σωστά και σίγουρα δεν υπάρχει συνταγή επιτυχίας. Είναι βέβαιο, όμως, ότι η βιασύνη την σκοτώνει. Η μουσική είναι ένα ορυχείο που σκάβεις με τα χέρια για να βρεις τα διαμαντάκια σου. Πολλές φορές ματώνεις … όμως πρέπει να επεξεργάζεσαι όσα ζεις κι ακούς, να τα αφομοιώνεις και να προχωράς .Να είσαι σφουγγάρι σε ότι σε εμπνέει , να ακούς τους μεγαλύτερους και να κλείνεις τα αυτιά στις σειρήνες, να αποφεύγεις τις ευκολίες. Εξίσου σημαντικό είναι να έχεις γύρω σου σωστούς συνεργάτες, τους ίδιους στόχους και πάντα ανθρώπους που εκτιμάς. Είμαι άνθρωπος “κατά των

εκπτώσεων” σε ό,τι ονειρεύομαι. Ότι καταθέτω στη ζωή μου με αντιπροσωπεύει…

Τί σας κάνει ευτυχισμένη, μετά από 50 χρόνια στη κορυφή των μουσικών δρώμενων;

Νιώθω ευτυχισμένη που ακολούθησα και ακολουθώ αυτό ακριβώς που ήθελα. Κάνοντας έναν γρήγορο απολογισμό, όλα κερδήθηκαν με σκληρή δουλειά, πολύ ιδρώτα, αρκετή δόση «τρέλας» και θάρρος. Στα μάτια μου μπροστά, έχω εικόνες για δύο ζωές από το κοινό, το ευλογημένο αυτό κοινό που μοιράστηκε και μοιράζεται μαζί μου όλα όσα ονειρεύομαι. Η καλλιτεχνική μου ζωή είναι η αλήθεια μου, ο καθρέφτης μου, η ανάσα μου, η χαρά μου, η λύπη μου, η μοναξιά μου, η επικοινωνία μου, η δημιουργία μου, η αγωνία μου, η ισορροπία μου, η βαθιά ικανοποίηση του να κάνω αυτό ακριβώς που θέλει η ψυχή μου. Είμαι χορτασμένος άνθρωπος και δεν μετακινώ ούτε ένα βοτσαλάκι από την παραλία της ζωής μου.

Κλείνοντας, αν γράφατε ένα βιβλίο για τη πορεία της ζωής σας, τί τίτλο θα βάζατε;

“Συλλέκτης στιγμών”.