Idees Sports
Άλλες εποχές
Άλλες εποχές, άλλοι παίκτες, άλλα μπάτζετ, όμως η φετινή κατάκτηση του πρωταθλήματος θυμίζει σε πολλά εκείνη του 2014, πριν από 10 ακριβώς χρόνια. Κυρίως το μπρέικ στον τέταρτο τελικό στο ΣΕΦ όπως και φέτος. Τότε, η ομάδα των Πρίφτη-Αλβέρτη είχε χρειαστεί να μαζέψει τα κομμάτια της μετά την ήττα στον τρίτο τελικό και να κάνει το μπρέικ-στο-μπρέικ. Φέτος η ομάδα του Αταμάν έπρεπε να επιστρέψει από το 0-2 για να πάρει τον τίτλο με reverse sweep.
Τα ονόματα στο ρόστερ του 2014 δεν θαμπώνουν, αν και για χρόνια μοιρολογούσαμε για την απόφαση της διοίκησης τότε να διαλύσει τον κορμό των Ματσιούλις, Λάσμε, Μπράμου. Αυτά ακούγονται σχεδόν εξωγήινα στην σημερινή ευτυχία μας. Καλό είναι όμως να διατηρούμε την ταπεινοφροσύνη μας και να θυμόμαστε με τις όρους συζητούσαμε εδώ μέσα για το μέλλον αλλά και το παρελθόν της ομάδας, τι παίκτες νοσταλγούσαμε κατά καιρούς, τι χαμένες ευκαιρίες και λάθη θυμόμασταν και κλαίγαμε με μαύρο δάκρυ. Μακριά από αλαζονεία και σουσουδισμό επομένως, αν μη τι άλλο η ομαδάρα του Αταμάν απέδειξε την αξία της σκληρής δουλειάς και της προσπάθειας πάνω από όλα.
Με αυτές τις σκέψεις είπαμε να σας ‘δροσίσουμε’ με την ανάμνηση του τίμιου Ζακ Ράιτ και της…εκλεκτής του παρέας στα πανηγύρια για τον τίτλο του 2014. Κλασική mid-season μεταγραφή Πεδουλάκη ο Αμερικάνος σε εποχές όπου το ευρωπαϊκό μπάσκετ είχε πάει στην σκληράδα και το ‘κυνηγετικό’ στυλ, ένας παίκτης που στην φετινή ομάδα του Αταμάν δεν θα πέρναγε ούτε από έξω και που στην καριέρα του ούτε κατά διάνοια δεν έπαιξε ποτέ σε ομάδα συγκρίσιμη με τον Παναθηναϊκό (στην Ελλάδα είχε αγωνιστεί και στο Ρέθυμνο). Όπως είχε πει κάποτε ένας συγγραφέας, ‘το παρελθόν είναι μια ξένη χώρα’. Για εμάς σήμερα, το παρελθόν όπου στον Παναθηναϊκό αγωνιζόταν ο Ζακ Ράιτ μοιάζει με ξένο γαλαξία. Έστω κι έτσι, και τότε και τώρα, ο Π
