Το Τορίνο με τα “μάτια” μιας Τρικαλινής…ένας προορισμός για όλα τα γούστα

Κάθε νέα πόλη στήνει μπροστά σου αυτά που ήδη κουβαλάς μέσα σου γι’ αυτήν. Τη μυθολογία των συνειρμών, τη γεωγραφία της φαντασίας, την προσδοκία της επιβεβαίωσης των προσδοκιών. Υπάρχουν πόλεις που καταφάσκουν και πόλεις που πολλαπλασιάζουν τα όσα κουβάλαγες μέσα σου γι’ αυτές, υπάρχουν πόλεις που απογοητεύουν και πόλεις που συνηγορούν στο τίποτα που σου χαρίζουν. Και ύστερα υπάρχει το Τορίνο.Ο Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο είχε περιγράψει την πόλη ως: «η πιο περίεργη, η πιο αινιγματική, η πιο ανησυχητική πόλη, όχι μονάχα στην Ιταλία αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο».

Η Τρικαλινή χειρούργος Στεφανία Γιουτζή που ζει εδώ και χρόνια, μόνιμα στο Τορίνο, μας μεταφέρει,μια ρεαλιστική  περιπλάνηση από την γραφικότητα της πόλης …..ας την διαβάσουμε ……

Το Τορινο ήταν πάντα μια μικρή μεγάλη πρωτεύουσα ,η ιστορία της αρχίζει περίπου από το 27 πχ με ρωμαϊκό -λατινικό όνομα Augusta Taurinomum.
Πρώτη πρωτεύουσα της Ιταλίας από το 1861-1865
Είναι κτισμένο σε πεδιάδα στους πρόποδες των Άλπεων και βρίσκεται 138 χλμ. δυτικά από το Μιλάνο. Ένα μεγάλο μέρος της πόλης βρέχεται κυρίως από τον ποταμό Πάδο, πέρα από τον οποίο βρίσκονται οι λόφοι με τα ακριβά προάστια. Τα μέρη της πόλης εκατέρωθεν του ποταμού, συνδέονται μεταξύ τους με μεγάλες, πέτρινες γέφυρες, από τις οποίες μπορεί κανείς να θαυμάσει το φυσικό κάλλος του ποταμού, τις πάπιες, τα τουριστικά ποταμόπλοια, κωπηλατικούς αγώνες κλπ. Άλλα ποτάμια που βρέχουν την πόλη είναι ο Στούρα ντι Λάντσο, ο Σανγκόνε και η Ντόρα Ριπάρια.
Μοντέρνα πόλη από το 1902 με υπεροχο αρχιτεκτονικό συνδυασμό barocco και liberty style.
Boom οικονομικό από το 1950 με την αυτοκινητοβιομηχανία ,από το 2006 που φιλοξένησε ΧΧ Ολυμπιακούς αγώνες winter και τους ΙΧ Παραολυμπιακούς έδωσαν μια μικρή ώθηση αναγέννησης .
Μετροπολιτανα.
Το Τορινο είναι πολλές πόλεις σε μια προσφέρει πολλά όσον αφορά την τέχνη ,το design,μουσεία ένα από πιο γνωστά σ’ολο τον κόσμο το Αιγυπτιακό μουσείο
Πανεπιστήμια και νοσοκομεία που προσφέρουν μεγάλη επιστημονική κατάρτιση και επιστημονική έρευνα.
Το Τορίνο διαθέτει 51 πάρκα, το μεγαλύτερο των οποίων είναι το Πάρκο Πελερίνα, έκτασης 837 στρεμμάτων, ενώ το γνωστότερο είναι το Πάρκο Βαλεντίνο. Το πάρκο αυτό διατρέχει αρκετά χιλιόμετρα από το ανατολικό άκρο της πόλης μέχρι το κέντρο της και είναι γεμάτο πράσινο, λουλούδια, δέντρα κλπ. Μέσα στο πάρκο, το οποίο διασχίζεται από τον Πάδο, υπάρχει ένα πιστό αντίγραφο μεσαιωνικού κάστρου (χτίστηκε τον 19ο αιώνα) το οποίο είναι ανοιχτό στο κοινό, υπάρχει το περίφημο εστιατόριο San Giorgio, η Βοτανική Σχολή κλπ.
Το κλίμα της όπως όλες οι βόρειες πόλεις είναι με κρύους και υγρούς χειμώνες και καλοκαίρια αγορητή υγρή ζέστη
Είναι μια ωραία πόλη αλλά δεν έχει ποτέ αυτόν τον καταγάλανο ελληνικό ουρανό.
Οι ντόπιοι είναι ευγενικοί αλλά εσωστρεφείς και προσεκτικοί στη δημιουργία φιλικών σχέσεων, πέραν των τυπικών της καθημερινότητας.
Η πόλη διαθέτει αεροδρόμιο (Σάντρο Περντίνι – Κασέλε), έχει 3 σιδηροδρομικούς σταθμούς για το κοινό, ενώ διαθέτει δίκτυο τραμ και μετρό.
Το σύστημα υγείας ειναι σχετικό καλό σε σύγκριση με την Ελλάδα
Το 19ο αιώνα η πόλη αποτελούσε το πνευματικό και πολιτικό κέντρο του κινήματος για την απελευθέρωση της Ιταλίας. Από το 1860 μέχρι το 1864 υπήρξε πρωτεύουσα του βασιλείου της Ιταλίας. Για τον λόγο αυτό, είναι μια από τις ωραιότερες πόλεις της Ιταλίας, αφού δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στην αρχιτεκτονική της, τη ρυμοτομία της, τη διακόσμησή της με αδριάντες και προτομές κλπ.
Το 19ο αιώνα η πόλη αποτελούσε το πνευματικό και πολιτικό κέντρο του κινήματος για την απελευθέρωση της Ιταλίας. Από το 1860 μέχρι το 1864 υπήρξε πρωτεύουσα του βασιλείου της Ιταλίας. Για τον λόγο αυτό, είναι μια από τις ωραιότερες πόλεις της Ιταλίας, αφού δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στην αρχιτεκτονική της, τη ρυμοτομία της, τη διακόσμησή της με αδριάντες και προτομές κλπ.
Το Τορίνο θεωρείται μία από τις τρεις μαγικές πόλεις της Ευρώπης (οι άλλες δύο είναι το Λονδίνο και η Πράγα). Στους λόφους της πόλης (όπου βρίσκονται τα ακριβά προάστια) σημειώθηκαν στο παρελθόν εξαφανίσεις προσώπων, οι οποίες – στο συλλογικό συνειδητό των ντόπιων – συνδέθηκαν με τελετές μαύρης μαγείας. Υπάρχουν φήμες ότι στον μεσαιωνικό πύργο που βρίσκεται στο κέντρο της Πιάτσα Καστέλλο (μία από τις κεντρικές πλατείες της πόλης), υπάρχει ένα πηγάδι το οποίο οδηγεί στο κέντρο της Γης. Η ομίχλη – που εμφανίζεται συχνά στην πόλη λόγω της υγρασίας που προέρχεται από το ποτάμι – και η βαριά, ρυθμού μπαρόκ, αρχιτεκτονική της, δημιουργούν μια υποβλητική ατμόσφαιρα που συνεισφέρει στην περίεργη αυτή γοητεία της πόλης. Την πόλη έχει επισκεφθεί και ο Νοστράδαμος.

Για την Μόλε Αντονελιάνα κυκλοφορεί μεταξύ των φοιτητών της πόλης η φήμη ότι όποιος φοιτητής περάσει έξω από αυτήν, δεν θα πάρει ποτέ πτυχίο!

Τόσο στα πάρκα, όσο και σε ολόκληρη την πόλη, υπάρχουν πράσινες, σιδερένιες πηγές με τη μορφή του ταύρου. Όταν, λοιπόν, οι παραδοσιακά απένταροι φοιτητές δεν έχουν χρήματα για βραδυνή έξοδο, λένε μεταξύ τους: “Πάμε να σε κεράσω κάτι στον Πράσινο Ταύρο!”.

Το Τορίνο διαθέτει δική του διάλεκτο, τα Τορινέζικα, τα οποία παρουσιάζουν διαφορές με την διάλεκτο της υπόλοιπης επαρχίας, τα Πιεμοντέζικα. Οι διαφορές εντοπίζονται κυρίως στη χρήση και στο νόημα των λέξεων, αλλά και στην προφορά. Πάντως, δύο άνθρωποι που συνεννοούνται ο καθένας με τη δική του διάλεκτο, καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον σε μεγάλο ποσοστό. Και οι δύο διάλεκτοι έχουν συγγένεια με τη γαλλική γλώσσα.

Το πανεπιστήμιο και το Πολυτεχνείο και η οικονομική σχολή του Τορίνο διαθέτει μια τεράστια διδακτική προσφορά και επιστημονική έρευνα του υψηλότερου επιπέδου.

Το Τορίνο ειναι ενας πανέμορφος τόπος.
Είναι μια ωραία πόλη και χαιρομαι που εχω αυτη την ευκαιρια να ζω κ να εργάζομαι εδω.
Δρ. Στεφανια Γ.Γιουτζη